...

De onderzoekers gebruikten daarvoor een originele en zelfs contra-intuïtieve strategie: ze behandelden de placenta als een tumor. Alles berust op het feit dat de placenta bepaalde kenmerken gemeen heeft met de vascularisatie van vaste tumoren. Om zich te ontwikkelen moet de placenta in de uteruswand dringen en zich daar stevig vasthechten. In de oncologie zijn wetenschappers er echter in geslaagd om in experimentele diermodellen geneesmiddelen specifiek naar abnormale bloedvaten te sturen met behulp van peptiden. Vandaar het idee om die methode te gebruiken om geneesmiddelen af te leveren in de placenta zonder aan de rest van het lichaam te raken. Lyndia K. Harris en haar collega's maakten gebruik van liposomen die bedekt waren met sequenties die gericht zijn op de placenta van zwangere muizen en slaagden er zo in om de groeifactor IGF-2 af te geven. In dit geval ging het om de lineaire sequentie CGKRK, die bestaat uit vijf aminozuren, en de cyclische structuur iRGD, die er negen bevat. Die sequenties binden selectief aan het oppervlak van weefselstalen van placenta's van mensen en muizen, zonder de normale ontwikkeling van dat orgaan te beïnvloeden. De behandeling had tot gevolg dat het gewicht van de placenta van gezonde muizen toenam en dat de foetussen sneller groeiden in een muizenmodel voor foetale groeistoornissen, zonder dat er bijwerkingen optraden op andere organen. Het team testte ook transportpeptiden op menselijk placentaweefsel. Zoals voorzien drongen die goed binnen in de placentacellen. Nu moet de methode nog gevalideerd worden op zwangere vrouwen. Als ze blijkt te werken en de auteurs van deze studie kunnen bevestigen dat ze geen gevaar oplevert voor de foetus, zal het hopelijk mogelijk worden om bepaalde geneesmiddelen rechtstreeks in de placenta van de zwangere vrouwen af te leveren om frequente en ernstige zwangerschapscomplicaties te behandelen. We denken dan vooral aan foetale groeiachterstand en pre-eclampsie. Voor het zover is, moet de behandeling nog verder worden afgesteld. Zo moet onder meer worden vermeden dat de peptiden groeihormoon gaan afleveren aan een tumor, als de vrouw kanker heeft zonder dat te weten. Dat probleem kan volgens de onderzoekers echter worden opgelost door aan de behandeling een geschikte screening te laten voorafgaan.