Vorsers van de Universiteit van Pennsylvania hebben onlangs bevestigd dat het ebolavirus tweeëneenhalf jaar zou kunnen overleven in sperma. De sleutel tot het probleem? Eiwitfragmenten, seminale amyloïdfibrillen genoemd.
...
Het ebolavirus werd in 1976 ontdekt in Soedan en de Democratische Republiek Congo. In meerdere landen in West-Afrika waaronder Guinée heeft in 2014-2015 een grote ebola-epidemie gewoed, waarbij meer dan 28 000 mensen werden geïnfecteerd. Meer dan 11 000 mensen zijn eraan gestorven. Tijdens die epidemie werden meerdere gevallen van seksuele overdracht van het virus van mannen op vrouwen gerapporteerd.Seksuele transmissie is weliswaar vrij zeldzaam, maar vormt een groot probleem voor de volksgezondheid: de transmissie kan immers nog maanden na de genezing plaatsvinden. Seksuele transmissie heeft overigens geleid tot een opflakkering van de ziekte in Guinée, dat voordien niet te kampen had met het ebolavirus.Vorsers van de University of Pennsylvania hebben onlangs een verontrustende ontdekking gedaan (1). Het ebolavirus kan blijkbaar tweeëneenhalf jaar overleven in sperma. Dat bevestigt de bevindingen van een onderzoek dat andere Amerikaanse vorsers vorig jaar hebben uitgevoerd (2), en is verontrustend. Maar dat is nog niet alles. Ze hebben ook vastgesteld dat seminale amyloïdfibrillen en het zaad de infectie door het virus sterk verhogen en de fysische eigenschappen van het virion veranderen, wat het infectievermogen van het virus stabiliseert en het virus beschermt tegen uitdroging.De auteurs stellen dan ook dat de amyloïdeiwitten in het zaad, die ook meespelen bij de transmissie van het hiv, een therapeutische target zouden kunnen zijn. Een interventie op die target zou de transmissie van het ebolavirus en vorming van nieuwe infectieketens, die een nieuwe opflakkering kunnen veroorzaken, kunnen verhinderen. De vorsers gaan nu ook onderzoeken of het ebolavirus ook kan overleven dankzij de vaginale microbiota. (1) PNAS, 25 juni 2018, doi: 10.1073/pnas.1721646115, http://www.pnas.org/content/early/2018/06/20/1721646115(2) Open Forum Infectious Diseases, 1 juli 2017, doi: 10.1093/ofid/ofx155, https://academic.oup.com/ofid/article/4/3/ofx155/4004818