...
De UFK omschrijft Vortex in haar juryrapport als "een radicaal en confronterend meesterwerk over ouderdom en de giftigheid van het verstrijken van de tijd. De film, die op virtuoze wijze gebruik maakt van de splitscreen-techniek, stelt de toeschouwer in staat om het verloop van zijn personages parallel en live te volgen en zorgt voor een krachtige cinematografische ervaring van grote soberheid. Vortex slaagt erin formele originaliteit en inhoud te combineren tot een werk dat zich duidelijk onderscheidt door zijn bijdrage aan de zevende kunst". Vortex toont een filmregisseur (Dario Argento) die alle zeilen bijzet om zijn zwaar dementerende echtgenote (Françoise Lebrun) bij te staan. Een film die ontroert en door de woest om zich heen slaande ziekte ook verbijstert. Vortex haalde het voor Drive my car, EO, Close en Gouden Palmwinnaar Triangle of Sadness. De Cavensprijs voor beste Belgische film van de UFK ging dus naar Close. De 'concurrentie' was nochtans 'moordend' met toppers als De Acht Bergen en Tori et Lokita (beide net als Close bekroond in Cannes). Vergeten we ook Rebel niet van Adil El Arbi en Billal Fallah en de bekroning tot beste film ooit van Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles. Op naar een even fantastisch filmjaar 2023.