Vermageren beschermt ook bij laag risico

Het is ruimschoots bewezen dat vermagering het risico op type 2-diabetes verlaagt bij mensen die een hoog risico lopen, en bij mensen met prediabetes. De effecten van vermagering bij mensen die een laag risico lopen, zijn echter niet bekend. Daarom hebben onderzoekers aan de Universiteit van Stanford en de Universiteit van Oxford deze studie uitgevoerd.Ze hebben het effect van de BMI op de waarschijnlijkheid van type 2-diabetes onderzocht bij 287 394 niet-verwante mensen van Britse herkomst die tussen 2006 en 2010 in de UK Biobank werden gerekruteerd toen ze 40 tot 69 jaar oud waren.De deelnemers werden gestratificeerd volgens de volgende risicofactoren voor diabetes: BMI, familiale voorgeschiedenis van diabetes, en de genoomwijde polygene risicoscore voor diabetes.Prof. Rivas en zijn collega's vroegen zich af in welke mate erfelijke genetische mutaties die predisponeren tot een lager lichaamsgewicht, beschermen tegen het optreden van type 2-diabetes.De studie bevestigt dat de prevalentie van diabetes correleert met een hogere BMI, een familiale voorgeschiedenis van type 2-diabetes en genetische risicofactoren. Een daling van de BMI met 1 kg/m2 correleerde met een daling van het risico op type 2-diabetes met factor 1,37 bij mensen zonder overgewicht (BMI lager dan 25 kg/m2) en zonder familiale voorgeschiedenis van type 2-diabetes. Die daling was vergelijkbaar met de daling (met factor 1,21) bij zwaarlijvige mensen (BMI van 30 kg/m2 of hoger) met een familiale voorgeschiedenis van type 2-diabetes.De studie leert dus dat iedereen, ook mensen die weinig risico lopen, zijn risico op type 2-diabetes kan verlagen door te vermageren. De auteurs raden evenwel aan om de gegevens met de nodige voorzichtigheid te interpreteren. Volgens hun studie beschermt een lagere BMI tijdens het hele leven tegen het optreden van type 2-diabetes, maar dat betekent daarom nog niet dat een vermagering later in het leven, als men tientallen jaren te veel heeft gewogen, eenzelfde resultaat zal geven. Genetische mutaties oefenen hun effecten immers levenslang uit en kunnen dus niet zomaar worden gelijkgesteld met een poging tot vermagering later in het leven.