...

Rond deze thematiek bestaat bij ons en in veel andere Europese landen geen specifieke wetgeving. Artikel 5 van de wet patiëntenrechten bepaalt dat iedere patiënt recht heeft op kwaliteitsvolle zorg overeenkomstig zijn of haar behoeften. Het professioneel medisch oordeel is dus doorslaggevend om uit te maken wie wel en wie niet wordt verzorgd. In een arrest dat op 28 december 2021 werd bekend gemaakt, heeft het Duitse Grondwettelijk Hof geoordeeld dat de Duitse wetgever dringend een wettelijk kader moet creëren dat dergelijke triage aan bindende regels onderwerpt. Dit arrest kwam er op verzoek van een aantal kwetsbare mensen met handicaps en onderliggende aandoeningen. Vermits zij vaak in instellingen verblijven of ook daarbuiten veel risicovolle contacten ondergaan, hebben zij een hoger risico op besmetting met het corona virus. Eenmaal besmet, vrezen zij te worden gediscrimineerd doordat ziekenhuizen in noodsituaties voorrang zouden geven aan patiënten met de beste overlevingskansen. Dat zou volgens hen een schending inhouden van artikel 3 van de Duitse Grondwet dat vereist dat de overheid bescherming biedt tegen een dergelijke vorm van discriminatie. Het Duitse Hof erkent dat er voldoende aanwijzingen zijn dat de verzoekers het risico lopen te worden gediscrimineerd op basis van hun handicap. De aanbevelingen van de Duitse interdisciplinaire vereniging voor intensieve zorg en spoedeisende zorg kunnen dit risico niet volledig elimineren. Zij bestempelen ernstige onderliggende aandoeningen zoals 'frailty' zelfs als een negatieve indicatie voor de opname in intensieve zorg.Bovendien zijn ze juridisch niet bindend. Het is dan ook aan de wetgever zelf om dringend actie te ondernemen. Een dergelijke wet moet volgens het Hof garanderen dat bij triage alleen de kansen op overleving van de acute medische toestand waarin de patiënt zich bevindt, doorslaggevend zijn. Ongunstige perspectieven op langere termijn mogen dus niet meespelen.