...
We zijn ondertussen een jaar verder. De regering Jambon 1 werd op 2 oktober 2019 ingezworen. Het was even schrikken toen de regeringsverklaring van Jambon I een geelzwart gestreept konijn uit de hoed getoverd werd: de Vlaamse canon. Was het een grap of om te huilen? Het tweede want toen er nogal wat gemor opsteeg over die canon werd prompt het mes gezet in de cultuursubsidies. Wie niet horen wil, moet voelen.Een jaar later is die canon alweer een poos achter de coulissen verdwenen. Corona eiste immers alle aandacht op. Maar dat is buiten Stijn Van der Stockt en Geert Stadeus gerekend die in stilte en "ter ieders leering ende vermaeck" hebben voortgewerkt aan hun canon, waarin "het ABC van onze roemrijke beschaving" in alfabetische volgorde gerangschikt, van aardappel tot Zwin, wordt gebundeld. Jawel, Rubens en Bruegel, Conscience en Gezelle (maar niet Timmermans) haalden de long list. Zelfs Andreas Vesalius en Georges Lemaïtre. Maar evenzeer Jacques Vermeire, Walter Capiau, Gaston en Leo en uiteraard Wally, Eddy. Wauw, geweldig, onvoorstelbaar, oh my god! Kortom, dit is een zeer eigenzinnige canon waarin ernst en humor mooi door elkaar meanderen. En zoals de uitgever beweert: "geschikt voor jong en oud, man en vrouw, allochtoon en autochtoon, links en rechts, en zeker voor extremen op al die spectra". Tevens zeer geschikt om in te grasduinen als u zich op een donkere corona-avond bij een Westvleteren (want die staat ook in de canon) wil bezinnen over uw Vlaams identiteit.