...

Dit boek volgt hetzelfde concept dat Uitgeverij WBooks eerder toepaste op de carrières van muzikanten als The Rolling Stones, The Beatles, Pink Floyd, Jimi Hendrix of Bob Dylan. Bij alles wat ze ooit uitbrachten krijgt u op meerdere pagina's tekst en uitleg zowel interessant voor jongelui die de artiest amper kennen als voor hard-boiled fans. Bij Alfred Hitchcock volstaan in Hitchcock compleet zelfs bijna 700 pagina's niet om de grootmeester van de suspense te vatten. Vrouwen Er zijn al heel wat boeken gewijd aan Hithcocks obsessies waaronder die voor blonde vrouwen. Je zou haast vergeten dat hij van 1926 tot zijn dood in 1982 getrouwd was met Alma Reville die een belangrijke rol speelde in de totstandkoming van zijn films en dit van zijn eerste, The Pleasure Garden (1925), tot zijn laatste, Family Plot (1975). Ook al verscheen haar naam in 1949 een laatste keer op de credits, zou zij Hitch tips blijven geven over romans en scripts die ze las, en ze raadde bijvoorbeeld ook de filmmuziek van Bernard Hermann aan voor de beruchte douchescène in Psycho. Bij de release van The Man Who Knew Too Much (1955) publiceerde Hitch zelf een artikel: The Woman Who Knew Too Much, een lofrede op zijn vrouw en medewerkster wier bescheidenheid hij betreurde. De fijnste hommage zou in 1979 volgen wanneer Hitchcock de Lifetime Achievement Award (volledig te bekijken op YouTube) in ontvangst nam en in zijn speech de vier belangrijkste mensen in zijn leven opsomde: "De eerste is een cutter, de tweede een scenarist, de derde de moeder van mijn dochter Pat en de vierde een fantastische kokkin die altijd wonderen verricht. Ze heten Alma Reville." Op die plechtigheid wordt Hitch geflankeerd door Cary Grant (die hij vier keer regisseerde) en neemt onder anderen James Stewart (ook vier samenwerkingen) het woord. Ingrid Bergman (drie samenwerkingen) leidt de ceremonie. Grace Kelly die Hitch ook driemaal regisseerde en die andere blonde onaardse schoonheid, Tippi Hedren (The Birds), ontbraken. Die laatste zou hem meermaals beschuldigen van grensoverschrijdend gedrag en het saboteren van haar verdere carrière. Bergman, Kelly, Grant en Stewart krijgen allen aparte portretten in Hitchock compleet. Dezelfde eer valt te beurt aan componist Bernard Hermann, generiek- ontwerper Saul Bass, kostuumtovenares Edith Head, producer David O'Selznick, studiobaas Lew Wasserman, maar ook de minder bekende maar niet minder belangrijke (vooral voor de films uit de jaren 30) producent Michael Balcon en cameraman Robert Burks. In Hitchcock compleet wordt Balcon omschreven als 'De man die het allang wist', Robert Burks als 'De man die alles kon maken'. Hitchcock vertelde Burks dat hij voor Vertigo het lichte regenboogpalet van een schilderij van Vermeer op het doek wou zien, wetende dat de cameraman daarvoor zou zorgen. Psychiaters Zowel zijn films als Hitchcock zelf blijven voer voor psychiaters. De bekende Hollywoodbiograaf Donald Spoto schreef niet alleen briljante analyses over zijn werk maar ook over zijn obsessies in The Dark Side of a Genius. De lijst van gestoorde personages is schier eindeloos: een kleptomane in Marnie, een seriemoordenaar in Shadow of a Doubt, een moordenaar die een spelletje speelt in Strangers on a Train en natuurlijk Norman Bates in Psycho, naar het gelijknamige boek geïnspireerd op de echte seriemoordenaar Ed Gein die artefacten maakte van zijn slachtoffers (lampenkappen en handschoenen of maskers van mensenhuid). Gein adoreerde zijn zeer dominante moeder... We sluiten af met de uiterst psychoanalytische thriller Spellbound uit 1944. Daarin arriveert Dokter Edwardes (Gregory Peck) als opvolger van de directeur in een psychiatrische instelling. Psychoanalytica Constance (Ingrid Bergman) krijgt een crush op hem en ontdekt zijn merkwaardige fobieën. Voor het scenario laat Hitch zich bijstaan door zijn eigen therapeute May E. Romm, als Freud-adepte 'de koningin van de sofavallei' genoemd omdat ze talrijke Hollywoodsterren onder haar cliënten telde. Op de generiek staat ze vermeld als 'psychiatrisch adviseur'. Spellbound bevat ook de magnifieke droomsequens bedacht door Salvador Dali. Veertig jaar na zijn dood blijft Hitchcock ons nog steeds verrassen, met dank aan de auteurs van dit briljante boek: Hitchcock compleet.