...

Epidemiologen van de universiteit van Seattle hebben grote hoeveelheden gegevens uit de VS en Europa verwerkt, en komen tot de conclusie dat het sterftecijfer per geïnfecteerde persoon met 20% gedaald is. De berekening van het sterftecijfer is op zich een complex gegeven. Als men het berekent door het aantal personen met een positieve test in de noemer te plaatsen, durft het resultaat wel eens misleidend te zijn. In sommige landen test men immers alleen patiënten met symptomen, in andere landen een bredere groep. En de inclusiecriteria veranderen soms van de ene week tot de andere. Een duidelijker beeld krijgt men als men het sterftecijfer berekent in de populatie van gehospitaliseerde patiënten of patiënten op intensieve zorg. Hier kan de daling te wijten zijn aan demografische factoren: veel zieken- huizen zagen de gehospitaliseerde populatie jonger worden naarmate de pandemie voortschreed.Maar Marcus Schultz, intensivist aan het Academisch Medisch Centrum van Amsterdam, weet het wel zeker: er is een duidelijke verbetering opgetreden in de zorgpraktijken. In de eerste maanden van de pandemie stelden artsen veel hoop in een reeks geneesmiddelen, maar volgens Schultz hebben ze moeten leren dat standaardzorg nog het beste resultaat geeft. De commentaren van intensivisten op verschillende plekken in de wereld vloeien samen tot een eenduidig beeld: tijdens de eerste confrontaties met covid-19 heeft de medische praktijk zich te veel laten meeslepen door het idee dat deze nieuwe ziekte ook noodzakelijk met nieuwe middelen moet worden bestreden. Daardoor is er veel tijd en energie opgegaan in het bestuderen van behandelingen die uiteindelijk geen of een marginaal effect bleken te hebben op de prognose van de patiënt. Iedere commentator heeft daarbij zijn zondebok, gaande van hydroxychloroquine - dat nooit enig gunstig effect op covid-19 heeft aangetoond - tot tocilizumab, dat sommige onderzoekers een perspectief blijft bieden bij de behandeling van de cytokinestorm, maar voor andere zelfs geen strohalm meer is.Tot op heden is dexamethason het enige geneesmiddel dat een weerslag op de sterfte bij covidpatiënten heeft aangetoond, en dan nog alleen in de ernstig zieke groep.Ook met materiaal hebben intensivisten moeten leren niet te hard van stapel te lopen: in het begin van de pandemie werden patiënten regelmatig te vroeg geintubeerd, omdat artsen beducht waren voor het soms snelle voortschrijden van covid-19. Ten slotte wordt er gewezen op de invloed van overbezetting op het sterftecijfer - een invoelbare boodschap, die kennelijk maar moeilijk aanslaat.