...

De voorbije zomer pleitte B Plus samen met een reeks experten ( De Tijd, 20 juni 2020) voor herfederalisering van de gezondheidzorg. Nauwelijks 48 uur later bleek uit een peiling van Ipsos op vraag van Het Nieuwsblad en Le Soir, dat alvast 71% van de Belgen, waaronder ook een meerderheid van de Vlaams Belang- en N-VA-kiezers (70%, respectievelijk ruim 50%), hetzelfde wil. Het recente nieuws dat een ruime meerderheid van 85% van ziekenhuisdirecteurs (80% Nederlandstalig, 90% Franstalig) eveneens voorstander is van herfederalisering van de gezondheidszorg, is dan ook geen verrassing (zie AK nr. 2551). Evenmin verrassend is de inschatting dat er, desondanks, waarschijnlijk geen werk zal worden gemaakt van die herfederalisering. Vraag is of de oorzaak daarvan louter bij gematigde regionalisten ligt. Tot luttele jaren geleden, was herfederalisering als term op zich immers taboe. "Wat we zelf doen, doen we beter", was het mantra. En dat geldt voor velen vandaag nog steeds, geheel tegen de feiten in waarmee covid-19 ons om de oren sloeg de voorbije maanden. Het is inmiddels bekend dat gebrek aan eenheid van commando resulteert in traagheid van besluitvorming. Maar voor sommigen blijft onze huidige staatsstructuur, met haar versnippering en gebrek aan hiërarchie tussen overheden, de maat der dingen.