...
Bij acute problemen zullen de behandeldoelen van arts en patiënt dikwijls samenvallen. Bij chronische aandoeningen kan dat anders liggen. Artsen kijken vooral naar het probleem dat ze willen oplossen. Voor patiënten is dat probleem echter maar een stukje van hun leven. En dan kan het gebeuren dat artsen en patiënten andere behandeldoelen voor ogen hebben, zonder dat ze dat beseffen. Zo is Sien een studente die lijdt aan chronische pijn. De arts stelt als behandeldoel 'zorgen dat Sien pijnvrij is' en stelt zware medicatie voor. Maar die medicatie maakt Sien futloos en studeren lukt niet meer. Het doel van Sien is echter haar diploma halen. Beide doelen leiden potentieel tot andere behandelkeuzes.