...

De keren dat we Patti Smith in concert meemaakten kunnen we inmiddels niet meer op twee handen tellen. Opnieuw zullen we van de partij zijn want andermaal zal het een haast religieuze ervaring worden met Smith als bezwerende en zalvende maar ook spuwende en grommende hogepriesteres. Een concert van Patti Smith zorgt zowel voor zenmomenten als volledig uit de bol gaan. Dat kan ook moeilijk anders. De in 1946 in Chicago geboren Patti Lee Smith groeide op in New Jersey waar ze een kunststudiebeurs kreeg. In 1967 trok ze naar NY waar ze gedichten schreef en samen met de fotograaf Robert Mapplethorpe jaren samenwoonde in het Chelsea Hotel. Die epoque beschreef ze in het boek Just Kids, dat u mag beschouwen als een eerste deel van haar memoires. Tracht de geïllustreerde editie te lezen (uit bij Bloomsbury). Al snel werden haar poëzievoordrachten heuse performances met een uitgesproken muzikale toets. In 1973 startte ze een band met een andere kompaan, Lenny Kaye. Toen al stond Smith bekend voor haar hypnotiserend charisma dat zich uitte in briljante teksten, nu eens prevelend gebracht dan weer op een manier die later punk(rock) zou genoemd worden. Hiervoor werd volgens ons het woord cult uitgevonden en het zou haar de titel 'godmother of punk' opleveren. Met een platencontract op zak verscheen in 1975, met dank aan producer John Cale (medestichter van The Velvet Underground) Horses, zonder enige twijfel haar puurste album. De hoes is een foto van Mapplethorpe met Smith in pure bohémienstijl met wit hemd en een jasje over de schouder. De toen 16-jarige Ann De Meulemeester zag de plaat en kocht ze onmiddellijk. De modeontwerpster stuurde later een pakketje creaties op naar Smith die toen haast van de wereld afgesloten leefde. Na Horses volgde immers de ene plaat na de andere tot Waves in 1979. Daarna stichtte ze plots een gezin met Fred 'Sonic' Smith (een al even groot cultfiguur en frontman van MC 5) en namen ze nog samen een album op. Tot Freds onverwachts overlijden in 1994 bleef Patti zo goed als afwezig van de bühne. Tijdens die periode ontstond een eeuwige vriendschap tussen Smith en De Meulemeester, die ze omschrijft als haar 'sister'. Bij het 2000 bladzijden tellende overzichtswerk van Ann de Meulemeester schreef Smith in 2014 de prelude. Het laatste decennium verschoof bij Smith de focus haast helemaal naar het schrijven, nadat Just Kids zo'n inslaand succes bleek. Eerder selecteerde ze in 2007 gedichten, brieven en beeldend werk van een van haar grote inspiraties, William Blake, in een klein maar fijn boekje William Blake. Poems Selected by Patti Smith, uitgegeven bij Vintage Classics. "To take on Blake is not to be alone. Walk with him", zo eindigde haar voorwoord. In M Train (2015), de 'opvolger' van Just Kids, reizen we met haar mee naar voormalige woonplaatsen en graven van personen die haar beïnvloedden, van Frida Kahlo tot Jean Genet, Sylvia Plath, Arthur Rimbaud of Yukio Mishima. In haar recentste boek, Year of the Monkey (2017) staan opnieuw reizen en haar foto's centraal. Dat ze steeds de vinger aan de pols hield bewijst ze met twee recente projecten. Patti Smith etaleert haar schrijfkunst op het platform Substack. Voor zes dollar per maand krijg je haar nieuwsbrief via mail. Die bevat onder andere The Melting, een verhalenreeks die voorlopig al zo'n 50 episodes beslaat. Wat ontstond als pandemiedagboek is verworden tot een hallucinante trip met de nodige waarschuwing rond de klimaatverandering (Smith trad mede onder impuls van haar dochter tijdens de COP 26). Met The Melting schrijft ze zich in een oude traditie in van onder meer Dickens en Conan Doyle. In samenwerking met Spotify nam ze vorig jaar een EP met zeven songs op in het kader van het zogenaamde Live at Electric Lady project waarbij artiesten live hun songs opnemen in de legendarische studio van Jimi Hendrix. Daar nam Smith ooit Horses op en ze noemt het nog steeds haar favoriete opnameplek. Op die EP covert ze ook Bob Dylans One Too Many Mornings en Stevie Wonder's Blame it on the Sun. Het was trouwens Smith die de Nobelprijs voor Literatuur in Bob Dylans naam in ontvangst nam. Over haar 75e verjaardag verklaarde ze al dat ze "bewust is van haar eigen chronologie". In plaats van te vertragen, ziet ze het als een uitdaging om te blijven creëren in alle media die haar interesseren zolang ze het nog kan. Ze kondigde inmiddels al een boek aan met haar foto's, gebaseerd op haar instagram. Binnenkort mag u hopelijk zelf de kracht van Smith ervaren en met een volle zaal haar concert afsluiten, hoogstwaarschijnlijk People have the power luid meebrullend.