Artsen worden dezer dagen om de oren geslagen met het nieuwe adagium in de gezondheidszorg: samenwerking. De zelfstandige, solowerkende huisarts die nog bevallingen deed, behoort al een hele tijd tot het verleden. Overleg, taakdelegatie en een multidisciplinaire aanpak zijn de nieuwe buzz-woorden. Silo's zijn out, zorgnetwerken en gegevensdeling zijn in. Ook al is de weg naar de geneeskunde en gezondheidszorg van morgen soms lang en hobbelig.

Aan de basis van deze paradigmashift liggen beleidskeuzes, ongeacht de politieke kleur van de minister van Sociale Zaken of de regeringssamenstelling. De opties werden de laatste jaren vertaald in projecten. Eén ding hebben ze gemeen: ze faciliteren samenwerking. Neem bijvoorbeeld de New Deal in de huisartsgeneeskunde - de derde weg die een werkgroep onder leiding van prof. Ann Van den Bruel momenteel voorbereidt. Ook het federale Kenniscentrum publiceert regelmatig studies waarin de multidisciplinaire aanpak centraal staat, recent nog het rapport over prenatale zorg (AK 2741).

Steeds meer ziet de ziekteverzekering gegevensdeling als dé hoeksteen van het gezondheidsbeleid

Het Riziv volgt dezelfde marsrichting. Steeds meer ziet de ziekteverzekering gegevensdeling als dé hoeksteen van het gezondheidsbeleid. Ongeacht of het nu gaat over geïntegreerde zorg, geestelijke gezondheidszorg of gelijk welke vorm van multidisciplinaire zorg. Steeds weer vormt informatie-uitwisseling het alfa en omega.

De bal is definitief aan het rollen. Bij de uitrol van deze paradigmashift mag het beleid wel niet vergeten dat concertatie met de zorgverstrekkers essentieel is en blijft. Evenzeer is respect voor andere organisatiemodellen primordiaal. En het allerbelangrijkste: de humane aanpak, de patiënt en zijn privacy, moeten hoe dan ook een centrale plaats blijven bekleden.

Artsen worden dezer dagen om de oren geslagen met het nieuwe adagium in de gezondheidszorg: samenwerking. De zelfstandige, solowerkende huisarts die nog bevallingen deed, behoort al een hele tijd tot het verleden. Overleg, taakdelegatie en een multidisciplinaire aanpak zijn de nieuwe buzz-woorden. Silo's zijn out, zorgnetwerken en gegevensdeling zijn in. Ook al is de weg naar de geneeskunde en gezondheidszorg van morgen soms lang en hobbelig. Aan de basis van deze paradigmashift liggen beleidskeuzes, ongeacht de politieke kleur van de minister van Sociale Zaken of de regeringssamenstelling. De opties werden de laatste jaren vertaald in projecten. Eén ding hebben ze gemeen: ze faciliteren samenwerking. Neem bijvoorbeeld de New Deal in de huisartsgeneeskunde - de derde weg die een werkgroep onder leiding van prof. Ann Van den Bruel momenteel voorbereidt. Ook het federale Kenniscentrum publiceert regelmatig studies waarin de multidisciplinaire aanpak centraal staat, recent nog het rapport over prenatale zorg (AK 2741). Het Riziv volgt dezelfde marsrichting. Steeds meer ziet de ziekteverzekering gegevensdeling als dé hoeksteen van het gezondheidsbeleid. Ongeacht of het nu gaat over geïntegreerde zorg, geestelijke gezondheidszorg of gelijk welke vorm van multidisciplinaire zorg. Steeds weer vormt informatie-uitwisseling het alfa en omega. De bal is definitief aan het rollen. Bij de uitrol van deze paradigmashift mag het beleid wel niet vergeten dat concertatie met de zorgverstrekkers essentieel is en blijft. Evenzeer is respect voor andere organisatiemodellen primordiaal. En het allerbelangrijkste: de humane aanpak, de patiënt en zijn privacy, moeten hoe dan ook een centrale plaats blijven bekleden.