...
In een opmerkelijk interview eind december laat Marc Van Ranst optekenen dat er een heleboel mensen rondlopen met een schrijnend gebrek aan burgerzin. Hij wil met hen niet in gesprek gaan om hun standpunten beter te begrijpen. "Ik ben viroloog, geen psychiater", zegt hij daarover. Dat is toch een hoogst opmerkelijke uitspraak. De facto betekent zijn enigszins provocerend statement dat hij vindt dat psychiaters wél in dialoog moeten gaan met personen met een totale afwezigheid aan inzicht in maatschappelijk fatsoen. Als verplicht onderdeel van hun takenpakket. De ultieme bedoeling is er vervolgens welopgevoede, begripvolle en meegaande burgers van maken, durft een mens dan wel eens cynisch te denken. Hardnekkige misverstanden over wie psychiaters zijn en wat ze allemaal zouden moeten kunnen, komen met regelmaat van de klok aan bod in media. Het is dringend tijd om die dwalingen de wereld uit te helpen. Psychiaters hebben na een korte ontmoeting met een andere persoon geen feilloos inzicht over hoe die in elkaar zit als mens. Het kan een moeizaam proces van jaren zijn om een gevoelig iemand zelfs nog maar een beetje te leren kennen. Ze bezitten ook geen arsenaal aan gesofisticeerde onderhandelingstechnieken om anderen tot inkeer te brengen. Psychiaters hebben geen glazen bol die voorspelt hoe mensen zich in de toekomst zullen gedragen en of dit gedrag negatief maatschappelijk impact zal hebben.