...

Ik heb kennis genomen van een recent ingevoerde regel dat verpleegkundigen voortaan foto's kunnen nemen van de lichamelijke wonden van hun patiënten, om vervolgens deze rijkelijk geïllustreerde data aan te leveren bij de diensten bevoegd voor de terugbetaling van verpleegkundige zorg. Dat heeft niets meer met medische of verpleegkundige verzorging te zien en het is een aanranding van de privacy en de integriteit van de persoon. Een beeld zegt méér dan een dossier van 100 bladzijden tekst! Wie bedenkt er nu zoiets? Eerst en vooral gaat men daarmee voorbij aan het principe van de scheiding der machten, omdat de wederzijdse machtswerking tussen arts en verpleegkundige hierdoor opgeheven wordt en - in casu - de verpleegkundige daardoor een vervreemde macht toebedeeld krijgt. Op die manier wordt - opnieuw - een extra hoeveelheid 'macht in omloop' gebracht en kijkt de overheid nog meer aan tegen een dikker wordende mist en de groter wordende inflatie van haar eigen macht. Inflatie van macht kan hier uitgelegd worden als een 'voortschrijdend verlies van centrale controle als gevolg van door dikke mist omgeven naïef politiek beleid'. Ten tweede kan - gezien de bijzondere context - vaak niet worden voldaan aan de voorwaarde van 'informed consent': kwetsbare patiënten (psychiatrische patiënten, dementerende patiënten enz.) kunnen de 'fotoshoot' ervaren als een aanranding. Bedenk maar eens hoe de dementerende patiënt (bij wie sommige hersenfuncties wél nog intact zijn!) zich moet voelen wanneer hij of zij op de zij wordt gedraaid om een 'fotoshoot' van de zitvlakwonden te maken. Voor alle kwetsbaren die deze 'externe daden' wel nog beseffen, maar ze niet meer kunnen plaatsen, is dat mensonterend. Sommige patiënten denken bovendien dat deze 'fotoshoot' bedoeld is voor de (para)medische follow up van hun wonden... Zij behoren nu in een wip tot de absolute minderheid. De bureaucratie wordt giftig, terwijl de Belgische politiek kreunt onder haar eigen naïviteit. Mag er hier tussen beide een 'verband' gelegd worden a.u.b.? Het is een gewoonte aan het worden te moeten vaststellen dat kennis gemoderniseerd is, maar dat 'ratio' voor enige modernisering de duimen blijft leggen. Ik distantieer mij als mens uitdrukkelijk van deze 'administratieve werkwijze'. De uitvoerende macht kan deze mist doen optrekken door macht uit omloop te halen.