...

Volgens een analyse van het KCE halen huisartsen die in het klassieke prestatiemodel werken, circa 77% van hun inkomen uit prestaties (consultatie, bezoeken, technische akten). De GMD-honoraria - een vorm van capitatie - is goed voor afgerond 17%. De rest, ook ongeveer 7%, komt uit premies, het accrediteringsforfait, beschikbaarheidshonoraria,... In het model van de New Deal wordt gestreefd naar een evenwicht tussen capitatie en prestatie. Het inkomen uit het GMD gaat omhoog, de honoraria voor consultaties gaan omlaag. Doordat de arts nog betaald wordt per prestatie blijft de incentive bestaan om voldoende patiënten te zien. Maar door het grotere inkomen per GMD-patiënt kunnen huisartsen ook buiten de consultatie meer met zorg bezig zijn: proactief werken, en inzetten op overleg en samenwerking met andere zorgverleners in de praktijk. De optelsom van capitatie en prestatiebetaling zou in het 'New Deal'-model goed moeten zijn voor 80% tot 90% van het praktijkinkomen, ongeveer gelijk verdeeld. De rest van het inkomen - 10% tot 20% - zou komen uit premies voor praktijkondersteuning, kwaliteit, beschikbaarheid en samenwerking. Alleen het laatste is nieuw - voor de eerste drie onderdelen zouden artsen in het te ontwikkelen model net hetzelfde krijgen als andere huisartsen: de geïntegreerde praktijkpremie bijvoorbeeld. De nieuwe premie voor samenwerking zou in eerste instantie gaan naar praktijkmanagement. De omvang zou berekend worden aan de hand van het aantal hulpverleners in de praktijk (huisartsen, praktijkverpleegkundige, psychologen, maatschappelijk werkers,...) en het patiëntenbestand (aantal GMD's). Een tweede, optionele nieuwe premie zou voor een stuk de praktijkverpleegkundige financieren - afhankelijk van de grootte van het patiëntenbestand. Tegenwoordig krijgen huisartsen alle GMD-honoraria waarop ze recht hebben in een keer uitbetaald bij de aanvang van het jaar. Omdat het aandeel hiervan in het inkomen van een 'New Deal'-praktijk veel belangrijker zou zijn, is het voorstel om de uitbetaling meer te spreiden, dat is per trimester. Het bedrag voor de hogere GMD-vergoeding zou overigens afhankelijk zijn van de 'zorgzwaarte' voor de betrokken patiënt. De parameters die de zorgzwaarte bepalen, zouden de automatische berekening van het uit te betalen bedrag moeten mogelijk maken. Om te beginnen stellen de auteurs voor om te werken met vier leeftijdsklassen, en rekening te houden met de verzekeringsstatus van patiënten: een verhoogde tegemoetkoming of niet.Het afsluiten van het GMD moet een meer secuur gegeven worden - de patiënt moet het contract elektronisch tekenen. Dat moet het kapen van GMD's bemoeilijken. De extra administratie valt wel ten laste van de huisartsenpraktijk. Dat is in enkele krijtlijnen het voorstel - we gaan er zeker nog verder op in op onze website en in komende edities. We vingen al reacties op van dokter Michel Creemers (covoorzitter van ASGB/Kartel) en dokter Jos Vanhoof (Bvas), beiden lid van de NCAZ én van de reflectiegroep van de New Deal. Hun oordeel is voorzichtig positief. Dit lost natuurlijk niet alle problemen van de huisartsgeneeskunde op, maar dat was ook niet de bedoeling, luidt het bij beiden. Om ervoor te zorgen dat er meer huisartsen komen en om de praktijken beter te spreiden, zullen nog andere maatregelen nodig zijn. Zo ook voor het bevechten van de 'blauwe krokodil' - de belastende en overbodige administratie voor huisartsen. Dat alleen geconventioneerde artsen voor het derde model zouden kunnen kiezen, is voor beide syndicaten een brug te ver. Maar dat soloartsen alleen in het nieuwe model zouden kunnen stappen op voorwaarde dat ze bij een netwerk van praktijken aansluiten, lijkt voor geen van beiden onoverkomelijk. Er zal zeker nog moeten gesleuteld worden aan het model. Voor dokter Creemers mag de overheid het nieuwe model niet meer ondersteunen dan het klassieke model. "In het akkoord is 16,5 miljoen euro vrijgemaakt voor een betere ondersteuning van alle huisartsenpraktijken. Voor de New Deal zou er een bedrag gereserveerd zijn van 23 miljoen euro. Dat zou dan gaan naar de premies voor het praktijkmanagement en een praktijkverpleegkundige. We moeten toch bekijken of dat wel rechtvaardig is." Een betere ondersteuning moet er komen voor alle huisartsen, niet alleen zij die toe zullen treden tot de New Deal, luidt zijn redenering. Eenzelfde bedenking maakt dokter Vanhoof. Daarnaast oppert hij dat GMD-contracten met een 'New Deal'-praktijk minstens voor een jaar moeten worden afgesloten. "We moeten daarnaast de outcome-parameters bepalen waarmee we het effect van de New Deal kunnen meten." Werkt de New Deal in de hand dat huisartsen meer proactieve zorg afleveren? Zullen huisartsen die werken in het nieuwe model ook meer patiënten kunnen opvangen? En niet alleen die met lichtere zorgprofielen? Wanneer het nieuwe model klaar is voor gebruik, is het zaak de effecten ervan verder op te volgen.