...

De reacties van onze lezers gaan vaak in dezelfde richting: de overheden tonen te weinig begrip voor artsen die zich noodgedwongen - en soms in dringende omstandigheden - moeten verplaatsen naar de woning van hun patiënt. Met als resultaat: gepeperde parkeerboetes en zelfs weggesleepte wagens. Dat alles door het uitblijven van een coherent beleid dat zorgverstrekkers, tegen een betaalbaar tarief, parkeerfaciliteiten aanbiedt. Files, snelheidsbeperkingen tot 30 km/u in bepaalde wijken en de lokale mobiliteitsregels werken onze lezers eveneens danig op de zenuwen. Zo is er dokter Sam Ward, uroloog in de Kliniek Sint-Jan, die zijn beklag doet over de invoering van het nieuwe Brusselse mobiliteitsplan Good Move. Dat stuurde de werking van de ambulancediensten van meerdere ziekenhuizen dagenlang in de war en maakt de toegang tot de zorginstellingen in het centrum van onze hoofdstad voor heel wat werknemers een stuk moeilijker. "De politie, de parkeerstewards en de scancars hebben geen benul van het bestaan van prioritaire parkeerkaarten voor zorgverleners. Ik vind geregeld een parkeerticket onder mijn ruitenwissers, vlak naast de kaart in kwestie - dat is toch wel straf", schrijft dokter Fabrice Lauwers. "Elke maand opnieuw betaal ik honderden euro's aan parkeerboetes omdat het steeds moeilijker wordt om parkeerruimte te vinden in de nabijheid van de woonst van mijn patiënten", klaagt een huisarts uit Ukkel, die het belangrijk vindt om nog huisbezoeken te doen, of om zijn patiënten in woonzorgcentra op te zoeken. Het Observatorium voor Gezondheid en Welzijn van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest heeft in samenwerking met de huisartsenkringen FAMGB en BHAK een enquête gehouden over de vervoersmiddelen die artsen in Brussel gebruiken. Volgens de studie heeft een derde van de artsen de auto achterwege gelaten en gekozen voor de motor (6%), fiets (18%), lopen (8%), openbaar vervoer (2,5%) en zelfs de step. De auteurs stellen aanzienlijke genderverschillen vast: 85% van de mannen gebruiken een auto of motor, tegenover 59% van de vrouwen. Vooral jongeren hebben het gebruik van de eigen auto opgegeven of verminderd: 43% van de jongeren onder de 35 jaar doen hun ronde te voet, met de fiets, de step of het openbaar vervoer. In de leeftijdsgroep 35-44 jaar doet bijna één arts op de twee dat. De lengte van de reis bepaalt uiteraard de keuze van het transportmiddel. In het Brussels Gewest duurt het (heen)traject voor een huisbezoek in de meeste gevallen 15 minuten of minder (70%). Maar 31% van de huisartsen gaven in deze studie ook aan vaak of zeer vaak 15 tot 30 minuten nodig te hebben voor een enkele reis. Uit de studie blijkt ook dat huisartsen in multidisciplinaire praktijken meer gebruik maken van alternatieve vervoersmiddelen dan hun solo werkende collega's. 81% van de soloartsen gebruiken nog steeds de auto om zich te verplaatsen. Slechts 46% van de huisartsen die in multidisciplinaire praktijken werken, doen dat. Op lokaal niveau worden initiatieven ontwikkeld om zachte mobiliteit aan te moedigen. Zo stelt het medisch huis van Laveu (Luik) voor het personeel elektrische fietsen ter beschikking voor huisbezoeken. Het vraagt ook duidelijk bij de aanwerving van een huisarts of die een rijbewijs heeft of ermee instemt om bezoeken af te leggen met de e-bike.Ook heel wat ziekenhuizen gaan die weg op. Het UMC Sint-Pieter in Brussel bijvoorbeeld heeft zich aangesloten bij het Bike Project van Leefmilieu Brussel. Veertig medewerkers hebben een elektrische fiets ter beschikking gekregen die ze twee weken mogen uittesten, in combinatie met persoonlijk advies van experts van Pro Velo, een vzw die particulieren, bedrijven en openbare diensten bijstaat in de transitie naar de fiets. Zullen we binnenkort, zoals in Parijs, zien dat spoedartsen uitrukken met elektrische bakfietsen, zodat ze zich sneller kunnen verplaatsen en niet bang hoeven te zijn voor een boete wegens foutparkeren?