...

Het is verbluffend hoe Giordano zes maanden geleden al in één elegante gedachtegang moeiteloos tot de essentie van de huidige toestand komt. In tijden van besmetting overstijgt moeiteloos het actuele krakeel over mondmaskers, afstandhouden, avondklok of grondwettelijke rechten. In een kraakheldere combinatie van rede en empathie analyseert Giordano, zoon van een arts en van opleiding natuurkundige, met wiskundige kalmte de aard van de pandemie. Die komt voort uit het invasieve gedrag van onze soort in een fenomenaal maar kwetsbaar ecosysteem. Hoe ga je om met het besmettingsgevaar? Met vastberaden eenvoud rekent hij het de lezer voor: 'De beste beslissing is die welke zowel jouw berekening als die van alle anderen erbij betrekt'. En we moeten ons realiseren dat dit pre-corona al gold, wetende dat er wellicht nooit een post-corona komt. Giordano zet je aan het denken. Misschien moeten we niet meer spreken over het antropoceen, maar over het microbioceen. Hoe sterk de mens ook het ecosysteem van de aarde beïnvloedt, het microbioom van de planeet bepaalt uiteindelijk het spel en de regels. Wij zullen moeten nadenken hoe we samen kunnen leven met de micro-organismen die ons in aantal en variatie ruim overtreffen.Niet alleen het globale reizen van onze soort heeft deze pandemie teweeg gebracht, ook het simpele feit dat wij een sociale soort zijn die samen praat, zingt en zoent. Dit virus leeft van ons contact, of het nu in het regenwoud is of in een kosmopool. Hoe meer we bij elkaar komen, hoe meer het zich zal verspreiden. Ongelijkheid binnen onze eigen soort zal daarbij een cruciale factor worden. Solidariteit met iedereen op aarde wordt een kwestie van leven en dood.Handen wassen wordt hopelijk een nieuwe goede gewoonte voor iedereen. Maar wat kunnen we de mensen in het Globale Zuiden bieden die niet eens proper water hebben om te drinken, laat staan om het virus weg te wassen? Van natellen komt nadenken. De formule is eenvoudig genoeg: je kan het best voor je zelf zorgen als je ook voor de anderen zorg draagt. Of zoals Giordano het zegt: ' De gemeenschap in tijden van besmetting is de totaliteit van alle mensen op aarde.' Het virus houdt ons de spiegel voor.