...
Zorgverleners kijken vanuit 'hun bril', en kijken vooral naar (het behandelen van) symptomen. Het leven van de persoon náást de ziekte wordt niet altijd mee in kaart gebracht. En laat net dat nu uitermate belangrijk zijn voor mensen met een chronische ziekte... Het zou moeten gaan om goed leven mét een ziekte eerder dan het louter overleven van de ziekte. Wat vinden patiënten belangrijk en wat moet centraal staan in hun behandeling? Dit gaat breder dan alleen aan medische aspecten. Maar hoe doe je dat dan concreet, 'doelgerichte zorg'? Het is een open deur intrappen, maar door écht te luisteren naar mensen. Wat vinden ze écht belangrijk, en wat misschien net niet? Patiëntenparticipatie dus.