...

Je pompt je zeil op - eigenlijk is het een vleugel -, je gespt je harnas om, schuift je plank onder je voeten en de golven en de wind worden je beste vrienden. Snelheid maken, acrobatische sprongen uitvoeren, afstanden afleggen en genieten van het leven op het strand: bij kitesurfen kan je het allemaal combineren. Dokter Georges Van Hauwaert, huisarts in Blankenberge, begon ermee in 2002. "Net in de periode dat er een arts tijdens het kitesurfen was verongelukt in Zeebrugge. ' Is het wel verstandig om daar mee te beginnen?', dacht ik toen nog." Was het verstandig om ermee te beginnen?Ja. Maar drie maanden geleden zou ik geantwoord hebben: zeker! Nu ben ik aan het revalideren van een blessure. Mijn voetband is losgeschoten bij een landing en ik heb een ernstig hamstringletsel opgelopen. Heeft u veel kitesurfers onder uw patiënten?Er zijn er een aantal van De Windhaan in De Haan en de O'Neill surfclub in Blankenberge, waarvan ik lid ben die bij mij op consultatie komen. Maar als ik ga surfen, vertel ik aan niemand dat ik arts ben, want op den duur ben je meer aan het werken dan aan het kiten. Er is altijd wel iemand die een splinter in zijn hand heeft. Wie weet wie ik ben, roept mij wel als er iets ernstigs gebeurt. Zelf ben ik bij een sprong ooit een keer uit evenwicht geraakt en van veel hoger dan verwacht op mijn plank geland, waardoor ik twee ribfracturen en een lichte klaplong had. Ik heb nog net een uitgeputte kiter die in de problemen zat uit de branding kunnen helpen. Ik ben ook een keer bijna mijn vingertopje kwijtgeraakt. Daar heb ik duct tape rondgedraaid om verder te kunnen surfen voor ik naar de spoed ben gereden. Als sportarts zie ik veel meer accidenten bij voetballers of wielrenners. Kiters zijn geen voetballers die blijven liggen bij een klein tikje. Wij doen voort ( grijnst). Kitesurfen is de laatste jaren heel populair geworden.Het is een sport die enorm boomt. Een beetje te veel zelfs, als je het mij vraagt. Toen ik 20 jaar geleden begon met vier vrienden, waren wij de enigen op het strand. Nu zit er soms 60, 70 man in een kleine strook op het water. Er zijn er natuurlijk ook veel die wat publiek nodig hebben en graag vooraan sprongen komen uitvoeren. Je kan nochtans net zo goed sprongen uitvoeren dieper in de zee. Maar ja, daar heb je geen publiek ( lacht). Het lijken wel voetballers.( Lacht.) Ik moet toegeven dat het bij mij soms ook een rol speelt. Als je ziet dat er iemand met een smartphone staat, doe je toch extra je best om je sprong te doen lukken. Hoe vaak kan u uw sport beoefenen?Meestal alleen in het weekend. Als ik een uur vrij heb en ik spring op mijn motor om naar mijn cabine op het strand te rijden, ben ik in 20 minuten klaar om te beginnen. Maar het moet waaien uit de juiste richting, voldoende hard en ik moet tijd hebben. Toen ik in Bredene huisarts in opleiding was, woonde ik vlakbij een dokter die erom bekendstond dat er aan zijn deur vaak een briefje hing waarop stond: ' door onvoorziene omstandigheden afwezig'. Dat gebeurde keer op keer als er veel wind stond. Dan was hij gaan windsurfen ( lacht). Als arts is dat niet lovenswaardig, al had ik er toch een soort van bewondering voor. Maar ik doe het niet. Ik werk alleen op afspraak en mijn agenda staat vaak twee, drie weken op voorhand vol, dus het zou ook niet lukken. Is de Noordzee dankbaar om op te surfen?De Noordzee is de laatste maanden heel dankbaar geweest. Wat er wel minder is, is de regelgeving. Tot twee jaar geleden mocht je niet kiten boven zes beaufort, omdat er eens één kiter slecht neergekomen was op het strand. De Noordzee is wel een van de moeilijkere zeeën voor watersporters in het algemeen. In België is kitesurfen meer gebonden aan regeltjes dan in het buitenland. We mogen bijvoorbeeld niet verder dan 2,5 kilometer in zee gaan. Dat is anders in bijvoorbeeld Brazilië. Daar ben ik met vier vrienden ' down wind' gesurfed van Fortaleza naar Jericoacoara, met beurtelings iemand in een volgwagen aan de kust. Kitesurfen in Brazilië is het leukste dat ik al gedaan heb. Surft u vaak in het buitenland?Om de twee jaar maak ik met vier vrienden een kitereis. Een keer op de twee is dat naar Brazilië: je hebt daar constante passaatwinden, veel vrijheid en een leuk strandleven. Kitesurfen is echt een fantastische sport. Ik doe het nu al bijna 20 jaar. Ik ben er echt aan verknocht. Het geeft zo veel vrijheid. Neemt u uw eigen materiaal mee op reis?Meestal pak ik drie zeilen mee en een of twee planken. Vroeger mocht golfmateriaal gratis mee het vliegtuig op. Kitemateriaal past ook in zo'n soort zak, vandaar dat je dus op heel veel kitebags als vermomming 'golf' geschreven zag staan met balletjes erbij getekend. Nu lukt dat niet meer, maar voor 100 euro kan je je spullen al meenemen. Er bestaat ook een vereniging van Surfing Doctors. Bent u daar lid van?Ik volg hen op Facebook. Ze zijn een organisatie die internationaal georiënteerd is en via hen kan je vernemen als er bijvoorbeeld een vacature is voor een dokter in de buurt van een surfspot in pakweg Australië. Dan kan je daar als surfliefhebber solliciteren. Is dat ook uw ambitie?Een klein stukje van mij wil dat misschien wel, maar ik ben getrouwd, heb kinderen en ik ben hier gesetteld. Ik reis met mijn gezin heel vaak naar Tarifa, in het uiterste zuiden van Spanje, onder Gibraltar. Dat is in Europa het mekka van het kitesurfen. Je kan Marokko zien liggen, maar het is verboden om er naartoe te kiten. Mijn droom is om daar na mijn pensioen een huisje in de bergen te kopen en te genieten van de sfeer die er hangt. Wat kiten, op het strand zitten en barbecueën... Ik hoop dat ik dat kan blijven doen tot ik doodga.