...

Wat is uw beste eigenschap, en wat is uw slechtste eigenschap?Ik vind een van mijn betere eigenschappen mijn relativerend probleemoplossend vermogen. Zelden is iets onmogelijk: ik zoom uit en ben creatief. Lukt dat niet, dan relativeer ik. Slechtste eigenschap is occasionele hevigheid. Door gedrevenheid en passie kan ik in debatten te hevig zijn. Ik werk eraan. Wat was u geweest als u geen arts was geworden?Lijnpiloot. Ik slaagde voor de Sabena-selectie, maar als 'jong meisje' (destijds toegelaten repliek) moest ik een half jaar wachten. Die tijd vulde ik in met een tweede semester geneeskunde (zonder eerste) en slaagde met onderscheiding. De nieuwsgierigheid was te groot: ik ben gebleven. In welk land zou u graag werken als arts?Daarover moet ik niet nadenken: het onze. Het is dus niet 'zou', ik werk hier graag. In mijn carrière deed ik al veel internationale benchmarking en we hebben vandaag echt een goede geneeskunde van een hoog niveau, die voor iedereen beschikbaar is. De kunst zal zijn om dit te behouden. Wat is uw guilty pleasure?Met mijn Wrangler zonder dak door de natuur slenteren, voor boswerk en observaties. Vandaag vinden sommigen dat een milieuvloek, maar het is een moderne jeep met alle mogelijke ecologische snufjes. Het is de eerste wagen waar ik, ondertussen vijf jaar geleden, verliefd op werd. Ik pleit schuldig. In welk dier zou u willen reïncarneren?Absurde vraag. Als mens? We zijn tenslotte ook dieren. Daar anders over denken is minstens onwetend. Maar goed, ik forceer mijn fantasie: iets dat vliegt. Een duif dan: als ik die in de tuin zie vliegen, geniet ik met hen mee. Ze trekken op en laten zich dan vallen. Lijkt me heerlijk om te doen. Als u een superheld was, welke kracht zou u dan hebben?Ik ben geen fan van superhelden. Mogelijk omdat ze niet bestaan? Bovendien zou elke superkracht een nadeel met zich meebrengen. Je zou beslissingen moeten nemen waar je de onterechte gevolgen dan ook van moet dragen. Laat de natuurwetten maar baas blijven spelen. Wat doet u als u in een dip(je) zit?Mijn voetstappen beluisteren. Je moet dat echt eens proberen. Elke ondergrond maakt een ander geluid op onze planeet. Enorm rustgevend. Als ik doof word (helaas familiale kwaal) en een hoorapparaat het niet oplost, zoek ik een andere mindfulness. Zoals staren naar een wiebelend grassprietje. Wat is het ergste dat u kan overkomen?Ik durf dat amper uit te spreken: een kind verliezen. Ik verloor recent mijn vader, maar een Nigeriaanse schoenmaker merkte terecht op: 'As long as the order is correct, you need to accept'. Een collega zei ooit: kinderen krijgen, is je hart uit je ziel rukken en in een loslopend projectiel plaatsen. Dat klopt. Vindt u uw beroep altijd even zinvol?Neen. Soms denk ik dat ik luxegeneeskunde beoefen. Er zijn twijfelmomenten: wat is de bedoeling? Heb ik nu wel geholpen? Waarom heeft iemand nog pijn? Was die ingreep wel nodig? Even later zie je je ongelijk: veel patiënten zijn dankbaar. Maar helaas niet allemaal, hoezeer je ook je best doet. Wat is het plezantste moment van de dag?Iets met de zon. Zowel zonsopgang als zonsondergang kan adembenemend zijn, vind ik. Ik drijf veel mensen gek met dat gouden kwartier, weinigen begrijpen mijn obsessie. Mijn smartphone staat er vol foto's van. Waarom? Je kleinheid ervaren, relativeren, genieten van de schoonheid? Wie zal het zeggen... Wat was uw laatste 'mangomoment'?Als ik aan mangomomenten denk, denk ik aan de urgenties: het ontpitten of snijden van een mango veroorzaakt geregeld handletsels. Maar goed, ik ken de term en zijn oorsprong wel. Iemand die zijn hand op je schouder legt als je het moeilijk hebt. Beperkt lichamelijk contact. Dat biedt mij troost. Is dr. Google uw vriend of vijand?Geen van beide. Het internetzoekmiddel is handig, maar je dient het wel correct te gebruiken. Zonder medische achtergrond is er gevaar voor foute informatie. Maar ik vind het zowel voor eigen gebruik als voor de patiënt een voordeel. Kennis is een hulp in geneeskundige besluitvorming. Wat is het laatste advies dat u aan uw kinderen gegeven hebt?Wees voorzichtig. Pas op. En geniet, maar denk toch maar goed na. Een arts valt niet altijd mee als ouder, belast door nare ervaringen met ongevallen: op spoedgevallen gewerkt, met de MUG meegereden en uiteraard nog steeds 'van-handtrauma-wacht'. Ik zie altijd doemscenario's en spiegel dat te vaak. Waar heeft u spijt van?Ik zou weinig anders zou doen, al nam ik enkele goedgelovige beslissingen waarvan geprofiteerd werd. Ik heb wel existentiële spijt van de relatie met mijn vader, zeker op zijn levenseinde. Hij kon er vermoedelijk weinig aan doen, maar mijn draagkracht voor zijn kwalijke gedrag was te klein. Als mensen vragen 'hoe gaat het met u?', antwoordt u dan eerlijk?Zelden. Mensen hebben geen tijd. Als het echt niet goed gaat, herhaal ik al eens wat een vriend me ooit zei toen ik hem vroeg "ça va?" tijdens zijn echtscheidingsperiode. Hij antwoordde "ça doit". Even later crashte hij met zijn zweefvliegtuig en overleed. Wel een beetje een triest einde van dit interview, niet?