...

Er is nog geen sneeuw gevallen en toch voelt de temperatuur in het gezondheids- en welzijnsbeleid koud en kil aan. Waar er eerst bespaard werd op de tussenstructuren, raakt de Vlaamse regering nu aan de zorg en de patiënt zelf.De golf aan besparingen die zijn aangekondigd, situeert zich op het vlak van preventie en geestelijke gezondheid. Onbegrijpelijk, want als we verder durven denken dan deze legislatuur, weten we, uit talloze studies, dat er een sneeuwlawine aan diabetes, kanker, hart- en vaatziekten en psychische aandoeningen op ons af komt. We kunnen doen alsof we dat niet zien en we zouden de problemen ook kunnen oplossen als ze zich stellen... Het zou artsen en ziekenhuizen ook geen windeieren leggen ( flauwe mop). Maar een goed gezondheidsbeleid voeren gaat uit van preventie en probeert te voorkomen dat mensen ziek worden of zieker worden. Niet alleen voor het welzijn van de burgers en de patiënten zelf, maar ook voor het totale kostenplaatje voor ons, als maatschappij.Preventie- én gezondheidsdoelstellingen formuleren is dan ook een pure noodzaak: het is vijf voor twaalf. Het Vlaams regeerakkoord is daar ook getuige van en geeft aan dat preventie en vroeg-detectie speerpunten zijn voor Vlaanderen. Het wil inzetten op preventieve kankerscreening, vroegtijdige opsporing van zeldzame ziekten en maatregelen nemen tegen obesitas en diabetes. Alleen is de realiteit wel even anders als we het lijstje van besparingen zien: besparingen bij het Vlaams Instituut voor Gezond Leven, bij het Centrum voor Kankeropsporing, bij het Expertisecentrum Val- en Fractuurpreventie, bij Sensoa en bij het Vlaams expertisecentrum Alcohol en andere Drugs...Datzelfde Vlaamse regeerakkoord wou ook inzetten op geestelijke gezondheid, maar gaat nu ook juist daar weer besparen. In Vlaanderen zijn we helaas bij de koplopers als het gaat om zelfdoding. Elke dag sterven er bijna drie mensen door zelfdoding. Eén op vier mensen wordt tijdens zijn leven minstens één keer psychisch ziek. De zelfmoordlijn moet nu blijkbaar toch niet besparen, maar het Vlaams Expertisecentrum Suïcidepreventie, dat de zelfmoordlijn beheert, wel. De Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg (CGG's) zullen ook moeten besparen, net als de centra voor psychosociale revalidatie en de initiatieven voor beschut wonen. Door de besparing komt een kwaliteitsvolle zorg in de geestelijke gezondheid in het gedrang. En zeggen dat er al een dringende investering nodig was om onze achterstand in te halen...Dat net kwetsbare mensen hier geraakt worden, maakt het extra wrang. Want ziek maakt arm, en arm maakt ziek. Het wordt een koude en kille winter als er geen juiste keuzes gemaakt worden die onze gezondheidszorg op lange termijn vooruit helpen...