'Het voordeel van de twijfel'

Het Riziv krijgt de indexering, en een groeinorm van 2,5% - de begroting voor 2022 komt in totaal uit op afgerond 36,4 miljard euro. Hier en daar wordt nog met wat (tientallen) miljoenen geschoven. De opvallendste ingreep is dat van het 'gereserveerde bedrag' voor de nieuwe maatregelen - die niet allemaal op 1 januari 2022 zullen ingaan - 50 miljoen wordt afgehouden. Een bedrag dat "zal bijdragen tot de verbetering van het begrotingssaldo van de regering". In onze editie van 7 oktober schetsten we de krachtlijnen van het voorstel, en gaven we al een paar reacties van de artsensyndicaten - maar niet van AADM. Dat stemde vóór de begroting: AADM gaf het budget "het voordeel van de twijfel". Het onderstreept de positieve zaken in de begrotingstekst. "Sinds AADM deelneemt aan het Verzekeringscomité vragen we een langetermijnvisie", zegt Dieter Vercammen. Het silo-overschrijdend werken, een aanpassing van financieringsmodellen en een betere toegang tot de zorg voor de patiënten zijn dingen waar AADM kan voor staan. Voor dokter Vercammen moet het werk aan de grote werven - de herziening van de nomenclatuur, de ziekenhuisfinanciering,... - resulteren in meer transparantie van de geldstromen: "Leiden financiële incentives inderdaad tot meer efficiëntie?" DM-voorzitter Roel Van Giel bereidde mee het standpunt van AADM voor: "Dit is een nieuwe methode van werken. We geven geld aan goede projecten - we verdelen het niet vooraf over de silo's. Die projecten moeten de artsenverenigingen nu mee helpen invullen." Een deel van het geld voor transversale projecten zal zeker ook naar artsen gaan, luidt zijn argument. "Ik ben het eens met Kartel dat transversale zorg ook zijn meerwaarde moet bewijzen. We zijn niet naïef. Maar op een bepaald moment moet je durven springen."Wat met het argument dat de transversale projecten al het beschikbare nieuwe geld opsouperen - dat er niets overblijft voor nieuwe maatregelen binnen het akkoord artsen-ziekenfondsen. "Het totale budget voor artsen bedraagt meer dan 9 miljard euro", stelt Van Giel. "Je moet de besteding van die middelen kritisch durven bekijken. Dat je in de toekomst alleen maar nieuwe dingen zal kunnen creëren doordat het budget blijft groeien, is een illusie." "Tegenover het verhaal over de transversale zorg blijven we toch kritisch staan", vat Thomas Gevaert (co-voorzitter van Kartel) zijn twijfels over de begroting nog eens samen. "De voorstellen die geformuleerd worden, zijn heel vaag, terwijl er bij de artsen heel concrete behoeften zijn. We vragen al jaren naar een opwaardering van de consultaties van ziekenhuisartsen, de anesthesisten hebben specifieke vragen, er is geld nodig voor de verdere uitbouw van de huisartsenwachtposten,... Maar voor het nieuwe akkoord artsen-ziekenfondsen staan we met lege handen." "Aanvankelijk hebben we sterk getwijfeld of we vóór gingen stemmen dan wel ons onthouden. We zijn over de streep getrokken omdat we de tekst op nog heel wat punten hebben kunnen amenderen." Deze begroting kreeg ook van Kartel/ASGB het voordeel van de twijfel, geeft dokter Gevaert aan, maar dat gaat met zulke slecht becijferde voorstellen alleen op voor dít jaar. Met Bvas deelt Kartel de vrees dat naar het budget van de artsen binnen het Verzekeringscomité wat gekeken wordt als naar een melkkoe. "Er kan binnen het bestaande budget zeker geld versluisd worden, maar dat moet niet gebeuren met vage buzz words en slecht uitgewerkte projecten." In zijn reactie op de begroting stelde Gevaert dat collega's transversale zorg niet moeten belijden als een religie, maar daar weidt hij liever niet over uit. "Als artsen moeten we ons ook niet uiteen laten spelen door de overheid. Ik zoek liever naar raakpunten." Bvas was het enige artsensyndicaat dat zijn twijfels bij de tekst van het akkoord vertaalde naar een onthouding in het Verzekeringscomité. Consequent, vindt erevoorzitter Marc Moens: "Er zitten heel goede punten in de tekst", vindt hij. "België mag zeker meer geld besteden aan (preventieve) mondzorg. Maar in de Algemene Raad van het Riziv, waar we zonder stemrecht aanwezig zijn, heb ik er nogmaals op gewezen dat er geen enkele maneuvreerruimte is voor een akkoord artsen-ziekenfondsen." Tenzij men het geld opnieuw haalt uit de indexmassa, geeft hij toe. Maar dat gaat in 2022 niet om een groot bedrag - en daar is Bvas tegen. Als voorbeeld van precieze behoeften bij artsen geeft hij ook de anesthesie: "De vergoeding voor de risicovolle verdoving tijdens een tonsillectomie bij kinderen is erg pover." "Binnen de klinische biologie hebben we de laatste jaren voortdurend gekeken naar mogelijke efficiëntiewinsten door te besparen op onnodige onderzoeken. Een goed voorbeeld zijn de beperkingen die we zelf hebben voorgesteld voor de bepaling van ureum in het bloed, wat vijf miljoen euro heeft vrijgemaakt voor nieuwe tests. Maar die kruik gaat maar zo lang te water tot ze barst." Een doelstelling van de overheid is om patiënten tariefzekerheid te bieden, geeft dokter Moens nog aan. Maar dan moet je wel maken dat artsen ook beloond worden voor hun zorg - want anders zeggen ze het tarievenakkoord vaarwel.