België torst een torenhoog begrotingstekort. De manier waarop de financiële middelen, ook in de gezondheidszorg, worden besteed, neemt dan ook een belangrijke plaats in de partijprogramma's in.
...
De groeinorm bovenop de index is één van de basisprincipes van het gezondheidszorgbudget. Het is meteen een onderwerp waarover de meningen tussen de verschillende partijen sterk uiteenlopen. Vooruit is voorstander van een status quo. Momenteel bedraagt de groeinorm 2,5%. Open Vld en N-VA willen de groeinorm verlagen, maar geven niet aan hoe groot die dan nog wel mag zijn. "We bouwen semi-automatische verhogingen af wanneer we die niet of onvoldoende kunnen afzetten tegen reële, gestegen kosten", luidt het bij Open Vld. N-VA zegt het principe van de groeinorm te behouden om te kunnen inspelen op toekomstige noden binnen de sector. De partij voegt er wel meteen aan toe dat de groeinorm moet worden gekoppeld aan efficiëntiewinsten binnen het bestaande budget. Een volledig andere visie wordt aangehangen door PVDA, dat pleit voor een verhoging van de groeinorm tot 3,5%. Groen wil de groeinorm dan weer uitbreiden naar Vlaanderen. "Om voldoende geld voor de zorg ter beschikking te hebben, voeren we een jaarlijkse groeinorm in voor het welzijnsbudget." Het concept van 'pay for performance', waarbij kwaliteitsindicatoren als kompas worden gebruikt voor financiering, is al langer gekend. CD&V wil dat concept niet enkel in ziekenhuizen uitrollen, maar het doorvoeren in alle lagen van de zorg. De christendemocraten denken bovendien aan een systeem van 'not-pay for not-quality': de vergoeding van de zorgverstrekker wordt verminderd wanneer hij onnodige vervolgbehandelingen uitvoert. Een aantal partijen zegt te willen gaan voor een herijking van de erelonen en voor een nieuwe ziekenhuisfinanciering. Zeer concreet wordt het echter nergens gemaakt. Dat neemt niet weg dat er in nagenoeg alle programma's voorstellen opduiken die een invloed hebben op de financiering van zowel artsen als ziekenhuizen. De meest radicale voorstellen komen van PVDA. De extreem-linkse partij schaft het remgeld bij de huisarts af en wil dat tegen 2030 één Belg op vier ingeschreven is bij een praktijk die werkt volgens het forfaitair model van de wijkgezondheidscentra. Ereloon-supplementen in eenpersoonskamers worden verboden en alle artsen moeten de conventietarieven volgen. Bij de andere partijen zien we echo's van deze radicale PVDA-voorstellen. Groen en Vooruit willen een veralgemening van de derdebetalersregeling. CD&V vindt dat enkel nodig in de eerste lijn. Vooruit wil het remgeld afschaffen voor jongeren die een beroep doen op een geconventioneerde huisarts, tandarts of psycholoog. De partijen die ereloon- en kamersupplementen in hun programma aankaarten, doen dat in diverse variaties. CD&V spreekt van een geleidelijke afbouw van ereloonsupplementen. Ook Vooruit pleit voor het afbouwen van ereloonsupplementen en in sommige gevallen zelfs van een verbod (doorverwijzing, noodzakelijke diagnostiek). Kamersupplementen krijgen van de socialisten een limiet opgelegd. Ziekenhuizen mogen van de partij ook geen 'verborgen' supplementen aanrekenen voor bijvoorbeeld wifi of een televisie. De inkomsten die ziekenhuizen verliezen door het inperken van de supplementen, compenseert Vooruit via een bijdrage van de private verzekeraars die hun kosten zien dalen. N-VA wil dan weer een maximaal ereloonsupplement invoeren voor eenpersoonskamers, waarvan de opbrengst transparant wordt gecommuniceerd op de website van het ziekenhuis. Update 31/05: De N-VA laat in een reactie weten dat er misverstand bestaat over wat de partij juist bedoelt. "We willen gewoon dat de maximale supplementen worden gecommuniceerd, niet per se een maximum bepalen."Om artsen ertoe aan te zetten zich vaker aan de wettelijke tarieven te houden, wil Vooruit ervoor zorgen dat de wettelijke tarieven eerlijk en aantrekkelijk zijn. "Tegenover die inspanning van de overheid, staat een verantwoordelijkheid van artsen om hun steentje bij te dragen aan betaalbare zorg." Als het van de meeste Vlaamse partijen afhangt, maakt het volgende Europese Parlement dringend werk van de zogenoemde wet op de kritische geneesmiddelen, zodat patiënten steeds toegang hebben tot essentiële geneesmiddelen. Vooruit koppelt daar een Europese strategie aan om prijzen van dure geneesmiddelen te drukken. PVDA wil de prijs bepalen op basis van de 'Fair price calculator' die is uitgewerkt door de internationale vereniging van ziekenfondsen. De communisten pleiten ook voor de invoering van het Australische kiwimodel, een model dat enkele jaren geleden furore maakte, maar dan toch van de politieke agenda bleek verdwenen te zijn. Vooruit ten slotte wil dat tijdens de volgende legislatuur werk wordt gemaakt van een modernisering van de werking van de Commissie Tegemoetkoming Genees-middelen.