...
Als je een ticket koopt, krijg je meteen een vergrootglas mee. Heerlijk om de kleinste details met de loep te kunnen bekijken. Rembrandt (1606-1669) ontpopt zich in zijn tekeningen als een grootmeester, maar ook als iemand met een bijzonder observatievermogen die niet alleen grote allegorische thema's tekende, maar ook de man en de vrouw in de straat tijdens hun dagelijkse bezigheden portretteerde. Ja, men zou hem een fotograaf avant la lettre noemen. Een uitmuntend fotograaf dan wel die speelt met licht en donker, met perspectief en focust op de karakters die hij op papier of op de gevoelige etsplaat tekent. De prenten vormen een zeer gevarieerde bloemlezing uit de collectie van de Nederlandse ondernemer Jaap Mulders die een unieke verzameling etsen van Rembrandt heeft samengesteld. Een aantal daarvan zijn door Rembrandt zelf gedrukt, andere afdrukken zijn van een latere datum maar wel van de originele platen. Het is dan ook een plezier liefst 80 stuks uit de rijke voorraad van Rembrandtprenten samen te kunnen bewonderen. Was Rembrandt een schilder van het clair-obsur, dan zien we dat hij ook in zijn etsen voortdurend op zoek was naar het effect van het spel tussen licht en donker. Hij gebruikt het licht en donker niet alleen om volume te geven aan de figuren en/of aangezichten, maar hij creëert ook een dramatische spanning, dan weer een psychologische diepgang in de compositie. Uiterst geraffineerd is het spontane spel van gearceerde lijntjes waarmee hij de karaktertrekken van de figuren tevoorschijn laat komen. Alle mogelijk thema's komen aan bod in zijn etsen: van in scène gezette bijbelvoorstellingen tot bucolische landschappen, van allegorische taferelen tot volkse scènes, van rijkeluisportretten tot bedelaars en straatvolk, van aantrekkelijke naaktmodellen tot kreupelen en blinden. Maar als ik één genre kan kiezen dat er helemaal bovenuit steekt, dan zijn het de vele zelfportretten waarin hij peilt naar de ziel van zichzelf: soms zien we een grijnzende, dan weer een verbaasd opkijkende man, soms zien we een onzeker kijkende kunstenaar in een moment van twijfel, dan weer kijkt hij je recht in de ogen, helemaal vol van zichzelf. Ecce homo, ecce Rembrandt. Heerlijk!