...

Rouvali komt uit de gerenommeerde dirigentenopleiding van de Sibelius Academie in Helsinki. Daar studeerde hij onder meer nog bij de gepensioneerde grootmeester zelf, Jorma Panula. Deze man leverde decennialang heel wat topdirigenten af zoals Sakari Oramo, Esa-Pekka Salonen en Jukka-Pekka Sarastre. Allen vertellen ze dat Panula vooral de individualiteit van de leerling respecteerde.De meester schudde in de jaren 1970 het bureaucratische conservatorium eens goed dooreen en kreeg het klaar dat zijn leerlingen veel stage-ervaring mochten opdoen en dat er ook met video-opnames in de lessen gewerkt kon worden. En natuurlijk zette hij Finse muziek vooraan op de muziekstaander van zijn studenten. Het analyseren en dirigeren van het nationale erfgoed, dat zou op termijn zijn vruchten afwerpen wanneer al die jonge dirigenten overal ter wereld terechtkwamen. Door het enorme internationale succes van zijn pupillen werd Panula een betrouwbaar kwaliteitslabel. De jongste topper uit dat conservatorium van Helsinki die tot de wereldtop is doorgestoten heet dus Santtu-Matias Rouvali. Let op, deze 35-jarige Fin bouwt ondertussen toch al tien jaar aan zijn dirigentencarrière. Pas nu is er 'de grote doorbraak', want recent stond hij voor de Berliner Philharmoniker, de New York Philharmonic of het Concertgebouworkest. In 2021 volgt hij Esa-Pekka Salonen op als chef-dirigent bij het Philharmonia Orchestra in Londen.Sedert 2017 is Rouvali chef-dirigent van het Gothenburg Symphony Orchestra waarmee hij nu de Suite Koning Chirstian II en de tweede symfonie van Sibelius op cd zette. Finse muziek dus en dat is in dit geval een echte weldaad.Nationalisme speelde alvast een rol bij het ontstaan van deze populaire symfonie uit 1901 die door de Finnen als een bevrijdingssymfonie (van de Russen) wordt beschouwd. Sibelius schreef dit meesterwerk ook tijdens een persoonlijke crisis waarin hij terechtgekomen was door de dood van zijn dochter en de zelfmoord van zijn schoonzus. In die donkere periode trok hij naar Italië waar nieuwe muzikale invloeden in zijn werk slopen.Sibelius werkt hier vaak met korte melodieën en motieven. De daaruit voortvloeiende Beethoveniaanse constructie weet Rouvali uitstekend te doorzien in zijn uitvoering. Daarbij verliest hij het grote geheel echter niet uit het oog. En hij zoekt naarstig naar klankschoonheid en zorgt voor een intense beleving van de partituur. Zo weekt hij de muziek los van de noten en dan komt deze Sibelius-symfonie ook uitstekend uit de verf.