En welk vaccin had u graag gewild?

Experts winden er geen doekjes om: als we de hele wereld willen vaccineren, zullen we moeten nemen wat er beschikbaar is (1). Drie vaccins lopen momenteel op kop in het ontwikkelingsproces. Het vaccin van Oxford University/AstraZeneca is een virale-vectorvaccin. Het is vervaardigd op basis van een adenovirus, dat zich na genetische manipulatie niet meer kan vermenigvuldigen. Het draagt de genetische code van het spike-eiwit eigen aan het SARS-CoV-2. Het adenovirus infecteert de cellen van het lichaam, die daardoor het spike-eiwit gaan aanmaken en zo het immuunsysteem stimuleren. De andere twee koplopers, het vaccin van Moderna en dat van Biontech-Pfizer, zijn mRNA-vaccins. Hierbij wordt het mRNA dat codeert voor het spike-eiwit van het SARS-CoV-2 bij de gastheer ingespoten. De cellen van de gastheer nemen het op, produceren het spike-eiwit en wakkeren zo de immuunrespons aan. Ten opzichte van het vaccin van Oxford/AstraZeneca kondigde Moderna met het eigen vaccin een hogere doeltreffendheid aan in een perscommuniqué; Biontech-Pfizer deed dat vorige vrijdag in New England Journal of Medicine (94%). (2). Moeten we dan niet resoluut voor de mRNA-vaccins kiezen?In eerste instantie is het belangrijk de volledige resultaten van de fase 3-studies af te wachten om na te gaan of er wel degelijk een verschil in doeltreffendheid is. En dan nog, relativeert viroloog Stephen Griffin (universiteit van Leeds) in een interview met Nature (3). Ook al blijkt de doeltreffendheid lager dan die van de mRNA-vaccins, dan is dat niet de enige factor die de bruikbaarheid van een vaccin bepaalt.In de eerste plaats moet men rekening houden met de noodzaak om de mRNA-vaccins aan zeer lage temperaturen te bewaren. Bovendien voorspelt Griffin dat het gemakkelijker en goedkoper zal zijn om van het virale-vectorvaccin grote hoeveelheden aan te maken. Commentatoren in The Lancet wijzen bovendien op de kostprijs (1). University of Oxford en AstraZeneca hebben met COVAX (*) een akkoord gesloten voor 2 tot 3 dollar per dosis, maar de mRNA-vaccins zullen veel duurder zijn.En dan blijft er uiteraard ook nog de preventie van asymptomatische infecties als relevant gegeven. De publicatie over het vaccin van Oxford-AstraZeneca omvat onvoldoende gegevens om hierover conclusies te trekken (zie ook hiertegenover). Volgens Nature hebben de ontwikkelaars van de twee aankomende mRNA-vaccins hierover geen gegevens verzameld.