...
Recent heeft kanker ook mijn gezin getroffen en werd er bij mijn man, op het moment 53 jaar, pancreaskanker vastgesteld. Mijn kijk op de ziekte is erdoor veranderd. Ik heb enorm veel 'geleerd'. Aspecten van zorg die van wezenlijk belang zijn voor de individuele kankerpatiënt, had ik nooit eerder beseft als arts. Dit noodgedwongen moeten meemaken, heeft van mij een ander en wijzer mens én arts gemaakt. Niettegenstaande het complexe en zeldzame karakter van de kanker die mijn man trof, waren we blij dat de optie bestond om die ziekte regionaal te laten behandelen.Kankerzorg verregaand centraliseren om aantallen en kwaliteit te verhogen: het is één ding, maar gaat ten koste van een ander belangrijk aspect, namelijk nabijheid.