...

Het APOE-gen codeert voor apolipoproteïne E. Zowat één op de vier personen in de bevolking is behept met één kopie een specifieke variant, APOE4. Die mensen hebben driemaal meer kans op de ziekte van Alzheimer ten opzichte van niet-dragers. Twee kopieën verhoogt het risico met een factor twaalf of misschien zelfs meer. Persistentie van een bedreigend gen gedurende honderdduizenden jaren kan men verklaren als blijkt dat het dragerschap van slechts één kopie voordelen inhoudt. Bijvoorbeeld, personen met maar één gen voor sikkelcelanemie zijn beschermd tegen malaria. Onderzoekers wilden weten of iets dergelijks ook geldt voor APOE4. Vorig jaar al had een studie aangetoond dat dragers uit verschillende leeftijdsgroepen in vergelijking met niet-dragers iets beter scoorden op een test waarbij ze een voorwerp moesten herkennen en lokaliseren. In de nieuwe studie namen Britse onderzoekers 398 personen op, die al werden gevolgd sinds hun geboorte. Ze zijn nu ongeveer 70 jaar oud. Alle deelnemers hadden op het moment van de studie een normale score op standaard cognitieve tests. In tegenstelling tot de vorige studie voerden de onderzoekers hersenscans uit. Sommige deelnemers bleken amyloïdplaques te hebben. Iedereen voerde een cognitieve test uit die subtiele deficits kon opsporen. De deelnemer kreeg een beeld van een voorwerp te zien. Even daarna moest hij op een beeld met twee voorwerpen aangeven welk voorwerp hij al eerder had gezien, en het naar zijn oorspronkelijke plaats doen glijden. Personen die drager waren van een APOE4-variant scoorden 14% beter voor het identificeren en 7% beter voor het verplaatsen van de voorwerpen ten opzichte van niet-dragers. Bij deelnemers met amyloïdplaques lagen de scores globaal 19% lager, maar ook hier bood dragerschap van APOE4 een voordeel, in het bijzonder voor het verplaatsen van voorwerpen bij personen met hogere amyloïdwaarden. APOE4 blijkt dus een voordeel te bieden, maar het is beperkt: in dezelfde studie scoorden de dragers beter op tests voor het kortetermijngeheugen, maar niet voor het langetermijngeheugen.Het is denkbaar dat de gunstige invloed van APOE4 op het kortetermijngeheugen een evolutionair voordeel biedt. Dat zou de persistentie verklaren.