...

Emily en Michèle leerden elkaar kennen aan de drama-opleiding van het RITCS in Brussel. Het was het begin van een intense vriendschap die zwaar werd bepaald door Emily's psychische gezondheid. Kort voor haar dood vroeg Emily haar vriendin om na haar dood iets te doen met haar verhaal. Haar laatste wens ging gepaard met de overhandiging van honderden bladzijden documenten waarin Emily door de jaren heen in detail beschrijft wat ze meemaakte, hoe ze alles ervoer en wat ze voelde.Het materiaal vormde de basis voor Emily, such fun..., een voorstelling van het jonge theatergezelschap tg bARSt in coproductie met ARSENAAL/LAZARUS. Voor de regie tekende Mattias De Paep; Michèle Even staat op het toneel samen met percussioniste Grete Moortgat.Emily, such fun... is een bijzondere voorstelling. Ze grijpt naar de keel omdat ze een stem geeft aan mensen met een psychische kwetsbaarheid. Door de combinatie van Emily's eigen getuigenissen, Michèles herinneringen en hun overgeleverde chatgesprekken, ontstaat er echter ook een postume dialoog. Voor welke uitdagingen staat een naaste die psychisch lijden van nabij meemaakt? Moet hij/zij loslaten of vasthouden? Emily, such fun... is een zwaarbeladen verhaal, maar Michèle Even en Mattias De Paep slagen erin om als makers een subtiel evenwicht te houden tussen persoonlijk en privé, tussen gevoelig en sentimenteel.Naast de eigenlijke voorstelling, biedt tg bARSt het project ook aan als tekstlezing, om zo op een laagdrempelige manier specifieke doelgroepen te bereiken, zoals hulpverleners (in opleiding), familie en vrienden van mensen met een psychische kwetsbaarheid, en jongeren.