...
In 1967 kreeg de Marokkaanse schrijver en filmmaker Ahmed Bouanani tuberculose, waardoor hij zes maanden in het Moulay Youssef-ziekenhuis in Rabat moest verblijven. De kliniek in zijn roman is deels een sanatorium, deels een vagevuur, deels een gevangenis. Het boek loopt vooruit op de golf van gevangenismemoires die in de late jaren negentig van de vorige eeuw het einde markeren van Marokko's beruchte, repressieve 'jaren van lood'. Voor zijn roman haalde Bouanani inspiratie uit de dodelijke verveling en desoriëntatie van zijn dagen in quarantaine. Maar hij veranderde de kliniek in een grotere metafoor, een treurige en surrealistische plek met bewoners die niet de middelen noch de wilskracht hebben om te vertrekken. Donker, kafkaiaans zijn slechts enkele van de impressies die lezers uiten na het lezen van De kliniek. Van een opwindende herontdekking gesproken.