...

Indien de arts, de therapeut er is om de tendens tot automutilatie, waar de patiënt zich alleen onvoldoende tegen kan beschermen, in te dijken, wakkert dan het zogenaamd neutraal aanbod van de euthanasie deze tendens niet eerder aan? Daar euthanasie vooreerst een aanbod is, wordt het bewoond door een obscuur verlangen; hij die dit aanbod heeft bedacht, heeft daarmee immers 'iets' gewild. De euthanasiewet is vooreerst een initiatief van zij die deze wet wensten, nog vóór het een vraag van een patiënt was. De complexe kwestie van de suggestie en de overdracht, die door de partizanen van de 'vrije wil' wordt geweigerd, is reeds volop aanwezig in hun aanbod zelf. Zij die deze wet wensten, 'willen' iets voor anderen, namelijk dat ze, alleen en vanuit hun eigen 'vrije wil', al dan niet voor euthanasie zouden kunnen kiezen. Maar dat waarvoor gekozen kan worden is iets dat niet bestond als spontane vraag voordat dit aanbod werd gecreëerd. Het aanbod van euthanasie is dus niet neutraal; het wordt bewoond door een obscure suggestie.