...

In de wetenschappelijke literatuur zijn er aanwijzingen dat chronisch oedeem, een zwelling van de weefsels in verschillende delen van het lichaam sinds minstens drie maanden, of lymfoedeem een teken van fragiliteit zouden kunnen zijn. Vaak gaat dat oedeem immers samen met een nog niet gediagnosticeerde onderliggende aandoening of een hoger risico op infectie (cellulitis).De LIMPRINT-studie is een internationale studie die de prevalentie van chronisch oedeem heeft onderzocht in meerdere ziekenhuizen en verschillende diensten in vijf landen, namelijk Australië, Ierland, Frankrijk, Denemarken en het Verenigd Koninkrijk. Chronisch oedeem blijkt veel frequenter te zijn dan we gewoonlijk denken, en betreft niet alleen kankerpatiënten. Gemiddeld vertoonde 38% van de ziekenhuispatiënten chronisch oedeem en lymfoedeem, maar slechts 8,1% van de patiënten was opgenomen op oncologie. De typische patiënt is een vaak zwaarlijvige patiënt, die weinig beweegt en comorbiditeit vertoont zoals diabetes, hartfalen, perifeer veneus lijden en neurologische aandoeningen. Volgens de studie kreeg slechts 37,2% van de patiënten een specifieke behandeling voor het oedeem en nauwelijks 15% kreeg steunkousen of elastische zwachtels hoewel sommige patiënten soms al sinds bijna tien jaar chronisch oedeem vertoonden. Verder onderzoek is nodig om de gevolgen van ophoping van vocht in het interstitiële compartiment op de gezondheid en dus de prognostische betekenis ervan in termen van fragiliteit te evalueren.