...
De film La Dernière folie de Claire Darling is een bewerking van de roman van Lynda Rutledge, Le Dernier vide-grenier de Faith Bass Darling. Regisseuse Julie Bertuccelli vertelt wat haar zo aantrok in het boek. "Ik ben zelf een grote verzamelaar van objecten, fan van brocantes. De mensen die bij een 'vide grenier' hun spullen verkopen, geven zich eigenlijk helemaal bloot. Er huist een ziel in al die voorwerpen, ze bieden een open deur op familiehistories."Bertuccelli ontdekte in het boek thema's en verhalen die haar en ook de kijker zullen raken: "De complexe moeder-dochterrelatie, doden die ons achtervolgen, leugens, geheimen, wat niet gezegd werd en hoe dat alles ons leven bepaalde. Het geheugen krijgt met het ouder worden een centrale plek. Het bepaalt ons, houdt ons gevangen en verstikt ons, terwijl het verlies ervan en het vergeten ons zowel triest maakt als soms verlicht."Bertuccelli: "Het verzamelen is volgens de psychoanalyse het bezweren van de dood, haar uitstellen. Daarom is die verkoop voor Claire Darling des te straf want zoals ze aan de priester vertelt hielpen die objecten haar om de beproevingen van het leven te doorstaan."Hoe kwam de regisseuse bij Catherine Deneuve terecht? "Net zoals Claire heeft ze iets statigs en straalt ze een immense vrijheid uit. Bovendien is ze zelf een collectionneuse."In de film zien we Catherine Deneuve voor het eerst met wit haar. Dat was een keuze van Bertuccelli. "Deneuve ziet er door haar nog steeds blonde lokken veel jonger uit dan haar leeftijd en gelukkig aanvaardde ze dat we haar in de film een wat oudere look gaven."De keuze voor de dochter lijkt vanzelfsprekend vermits de immer ravissante en voor het scherm geboren Chiara Mastroianni de dochter van Deneuve en Marcello Mastroianni is. Bertuccelli : "Ik had angst dat de realiteit te aanwezig zou zijn en het verhaal zou storen. Toch ben ik erg blij met die keuze."Alle scènes waarin moeder en dochter samenspelen (wat ze al eerder deden in Les Bien-Aimés, Christophe Honoré, 2011) zijn verbluffend. Chiara slingert tussen melancholie en colère en geeft de soms iets te eenzijdig nostalgische prent extra pit.