...

Het conflict lijkt momenteel gefocust rond de figuur van de directeur van de Garde Bruxelloise Brusselse Wachtdienst, Ellen Stassart. Dokter Michel De Volder, voorzitter van de FAMGB (Fédération des Associations des Médecins Généralistes de Bruxelles) eist haar ontslag. Hij verwijt de BHAK (de Nederlandstalige Brusselse Huisartsenkring) dat ontslag tegen te houden in het bestuur van de GBBW. Vincent Janssens: "De GBBW is een uniek project. Brussel is de enige plaats in het land waar je twee huisartsenkringen naast elkaar hebt. En het bestuur van de GBBW is de enige plaats waar die elkaar tegenkomen." Vincent Janssens: "Aan Franstalige zijde, vanuit de FAMBG, is er de laatste tijd onvrede met het bestuur. Maar als je problemen wil verhelpen, moet je concreet zijn: de knelpunten benoemen en oplossingen bedenken. Wat het majeure probleem juist is, komt uit onze gesprekken met de FAMGB niet echt naar voren. Niets of niemand is perfect. Maar dan zomaar een beleidswissel als oplossing naar voren schuiven? Als BHAK stellen we een evaluatie voor. De GBBW is ook voor het Riziv een belangrijk project. Ik heb het Riziv bereid gevonden een behoorlijke consultancy te financieren. Die audit zal zeker neutraal verlopen - en de aanbeve- lingen die eruit voortkomen zijn daarna beter afdwingbaar." U heeft niet precies zicht op wat de problemen zijn?We komen niet tot een duidelijke omschrijving. Er worden erg technische zaken genoemd, bepaalde formuleringen in verslagen,.... Ik heb de indruk dat Franstaligen een grotere greep willen op de dagelijkse gang van zaken. Maar je moet het bestuur en het dagelijkse werking onder leiding van de directeur van elkaar scheiden. Er zijn afspraken, en als die duidelijk zijn moet de directie haar werk kunnen doen. Het bestuur moet dan afstand houden. Het gaat over een werkstijl, over wat een mandaat van het bestuur inhoudt. Michel De Volder speelt de macht van het getal uit. De FAMGB ver- tegenwoordigt 1.400 huisartsen - de BHAK maar 100. Erg geneigd tot dialogeren lijkt hij dan niet.Onze ambitie is om daar samen in te groeien. Dankzij de samenwerking krijgt de GBBW ruime financiering van het Riziv. Maar hij heeft het daar dan niet meer alleen voor het zeggen - wij willen ook een minimum aan respect. Hij kan overigens wel rekenen op de steun van de Gemeenschappelijk Gemeenschapscommissie - de GGC kent enkel het FAMGB. Er zijn meer verschillen tussen de kringen dan alleen de taal. De visie op de huisartsgeneeskunde, en op hoe die in Brussel moet evolueren, is niet helemaal dezelfde. De BHAK is in de GBBW gestapt omdat het ons een opstap leek naar meer samenwerking. Hoe bouw je bijvoorbeeld een dagpermanentie uit in Brussel, waar heel wat mensen nog geen huisarts hebben? Er is vandaag geen ander platform waar we elkaar ont- moeten. Mijn voorstel is nu om te werken aan een nieuw, breder platform waar we ook kunnen overleggen over andere belangrijke thema's dan de organisatie van de wachtdienst - zonder dat dit ongunstig afstraalt op de GBBW. U zegt, de GGC kent alleen het FAMGB. Als je op hun website gaat kijken, presenteert de FAMGB zich als een bicommunautaire kring.De GGC subsidieert de FAMGB, maar die moet dan aan een aantal admini- stratieve vereisten voldoen. De externe communicatie moet tweetalig zijn. Dat zegt niets over de tweetaligheid van de leden. Ik heb die scheefgroeiing al vaker aangekaart en daar als voorzitter de voorbije jaren werk van gemaakt. We worden nu wel eens uitgenodigd op een vergadering met de GGC. Maar in de praktijk luistert het beleid alleen naar de FAMGB, die is erkend voor subsidies vanuit Brussel. De Belgische overheid kwam vorig jaar met de vraag om de structuur van de huisartsenwachtdienst te gebruiken om oproepen vanuit de bevolking over covid te beantwoorden. In Brussel leek de GBBW ons daarvoor de geëigende structuur. Maar dokter De Volder wilde de GBBW geen nieuwe opdrachten geven. Zo kwam in Brussel hiervoor de 1710 tot stand - in plaats van 1733. De Brusselse Vlaming die met vragen over covid naar dit nummer belt, wordt doorgeschakeld naar een lid van de FAMGB die niet noodzakelijk Nederlandskundig is. Dat is een gemiste kans. Niet alleen omdat we beter samen iets meertaligs hadden opgezet. Wanneer mensen die een huisarts nodig hebben bellen, kun je dat ook aangrijpen om hen het voordeel van een vaste huisarts te laten inzien. Bij een volgende Staatshervorming evolueren we mogelijk naar een structuur met vier gewesten. Brussel beslist dan misschien zelf hoe het bijvoorbeeld huisartsgeneeskundige gezondheidszorg opzet. Van Vlaanderen krijgt de BHAK een belangrijke dotatie om de Nederlandstalige huisartsgeneeskundige zorg in Brussel te ondersteunen. Maar Vlaanderen moet vandaag onder meer zijn vertegenwoordiging in de GGC gebruiken om daarnaast een betere institutionele erkenning van de Vlaamse huisartsen te verkrijgen. Als Vlaamse kring kunnen we anders moeilijk onze plaats blijven opeisen naast een Franstalige kring die tien keer zo groot is, en zich bicommunautair noemt. Er moeten garanties komen dat we voor de toekomst in Brussel iets kunnen opbouwen. Het is niet houdbaar dat daarbij de twee huisartsenkringen niet door dezelfde deur zouden kunnen.