Artsen

"De stem liet verstaan dat ik zou sterven als ik niet stopte met mijn werk bij de ngo. Ik kan u verzekeren, als je zo'n boodschap krijgt, kies je voor het leven. Ik zou het mezelf nooit vergeven als er iets met mijn man of kinderen zou gebeuren, vandaar dat wij die nacht zelf beslisten om te vluchten."In de eerste aflevering van een nieuwe maandelijkse reeks over artsen met een migratieverhaal, vertelt de Afghaanse dokter Arzoo Bahramand hoe zij enkele jaren geleden haar geboorteland moest ontvluchten.Vandaag werkt ze in het UZ Gent als fertiliteitsarts. Aan Artsenkrant vertelt dr. Arzoo Bahramand hoe ze samen met haar echtgenoot (een arts-internist) en hun vier kinderen een zorgeloos bestaan leidde in Oost-Afghanistan, tot ze plots doodsbedreigingen ontving. "Ik werkte als assistent-gynaecoloog in het ziekenhuis van Nanghahar, hielp mee in de kliniek van mijn tante en werkte ook voor een ngo die vrouwen informeerde over anticonceptie. Vrouwen met zes of zeven kinderen zijn in mijn land geen uitzondering. Dat is nefast voor hun gezondheid. Vandaar dat mijn werk om vrouwen te informeren over anticonceptie heel zinvol was, én helemaal niet in strijd met de islam." Alleen was dat blijkbaar een doorn in het oog van sommigen... Stay tuned.