...

E en topdokter zou zijn tarief vrij moeten kunnen bepalen, stelt dr. Marc Moens (Bvas) in een dubbelinterview met prof. em. Jan De Maeseneer (UGent) in Mediquality. Er zijn een aantal vragen te stellen bij dit statement. Ten eerste, wat wordt hier verstaan onder 'topdokter'? Iemand die op feilloze wijze een hersentumor wegsnijdt? Of een huisarts die op het juiste moment een patiënt doorverwijst voor een ablatie of een hartoperatie? In beide gevallen nemen artsen hier levensreddende beslissingen. Dus lijkt het me niet meer dan logisch dat er geen verschil hoeft te bestaan in de verloning. We gaan toch niet de tijdsduur van opleiding nemen als maatstaf om een artsenloon te bepalen? Het is toch niet omdat sommige artsen- specialisten in opleiding actueel nog in de middeleeuwen functioneren wat verloning betreft, maar ook wat gedrag betreft van sommige artsen-opleiders, dat hen dat een vrijgeleide moet bieden om daarna te vragen wat ze willen, dit om de gederfde inkomsten te compenseren? Ten tweede, hoezo een dokter moet zijn tarieven vrij kunnen bepalen? Is dit zo evident? Je kan de vrijemarkteconomie toch zomaar niet extrapoleren naar de gezondheidszorg? Welke criteria hanteer je om te zeggen dat deze arts beter werk levert dan een andere arts? Niemand heeft toch gevraagd om borstkanker of darmkanker te krijgen? ELKE patiënt, of die nu Bill Gates heet of de landloper die slaapt onder de brug, heeft recht op dezelfde behandeling. Het is toch niet omdat je toevallig meer geld op je rekening hebt, dat je meer recht hebt op betere gezondheidszorg dan de arme stakker die elke maand elke euro moet omdraaien? Als je, zoals Marc Moens poneert, de neurochirurg die een glioblastoma verwijdert, meer moet betalen dan een doorsnee huisarts, dan kan je evengoed stellen dat als een huisarts iemand met acute darmklachten correct dringend verwijst, deze persoon net zo zeer geholpen is als onze neurochirurgische patiënt. Deze arts heeft evengoed recht op een gelijkwaardige vergoeding als onze eerbiedwaardige top neurochirurg. Ten derde, een huisarts moet over de gezondheid waken van een populatie met uiteenlopende problemen. Een neurochirurg moet zich enkel bezig houden met zijn nichespecialiteit. Welke reden kan je hier aandragen om aan te tonen dat die neurochirurg meer zou moeten verdienen dan die huisarts? Omdat hij een langere opleiding nodig heeft om de nodige skills te verzamelen om het glioblastoma te kunnen verwijderen? Omdat hij aldus jarenlang aan een hongerloon stages heeft moeten lopen in binnen- en buitenland, en dit aldus moet kunnen compenseren? Het is toch niet de schuld van de huisartsen dat de specialisten in opleiding anno 2021 nog altijd alles uit de kast moeten halen om niet als slaven behandeld te worden? Want laten we wel wezen, als ik afstudeerde, nu zo'n 20 jaar geleden, kenden we hetzelfde probleem. 20 jaar later is er letterlijk NIKS veranderd op gebied van arbeidsomstandigheden. Ik heb daar maar één woord voor: beschamend. Het zijn de aso's die de klinieken draaiende houden. Zij moeten een prijs betalen, onder de vorm van meer vermoeidheid, gedaalde motivatie, burn-out, tot zelfs staken van de opleiding. Misschien klinken deze woorden hard, maar de waarheid heeft ook haar rechten. De wijze waarop de Vlaamse vleugel van de artsen- specialistenvertegenwoordigers reageert, is beneden alle peil. Ze praten hun broodheren gewoon naar de mond, kwestie van hun kansen later op de arbeidsmarkt te vrijwaren. De Waalse vleugel is militanter, en daar hebben ze meer dan alle redenen toe. De Vlamingen laten zich als makke lammetjes naar de slachtbank leiden. Ze worden door de overheid en klinieken met een kluitje in het riet gesust.