...

Beide helften van de tweeling zijn ruimtevaarder. Maar Mark bleef op Aarde, terwijl Scott 340 dagen doorlopend in het International Space Station (ISS) verbleef, in de periode 2015-2016. Tien equipes van onderzoekers werkten zowat twee jaar op bloed-, urine- en stoelgangstalen van beide mannen."Aangezien de meeste biologische variabelen en gezondheidsparameters stabiel bleven, of naar hun basiswaarde terugkeerden na een ruimtevlucht van 340 dagen, wijzen de gegevens erop dat de menselijke gezondheid grotendeels gevrijwaard blijft na een ruimtevlucht van die duur", zeggen de onderzoekers in Science. "De resultaten van de Twins Study ontsluieren interessante, verrassende en geruststellende gegevens over hoe een menselijk lichaam zich kan aanpassen aan de extreme omstandigheden in de ruimte", jubelt NASA op de eigen site.Scotts telomeren werden langer in de ruimte. Dit is al vaker bij astronauten vastgesteld en wordt verklaard door de gezonde leefstijl op het ISS. A priori een positief gegeven, aangezien telomeren het DNA beschermen. Maar binnen 48 uur na Scotts terugkeer hadden de telomeren ongeveer opnieuw hun oorspronkelijke lengte, met dien verstande dat het aantal zeer korte telomeren na zes maanden verhoogd bleef. In al die tijd trad er geen verandering op in de lengte van de telomeren bij Mark. "De betekenis van deze variaties wordt benadrukt door het groeiende aantal bewijzen dat de lengte van de telomeren niet alleen een robuste biologische merker is van veroudering maar ook van leeftijds-gerelateerde ziekte, zoals cardiovasculair lijden en kanker", aldus de onderzoekers in Science.Terwijl chromosoomfouten zoals inversie en translocatie zich vóór de vlucht bij beide broers aan dezelfde frequentie voordeden, steeg de incidentie snel bij Scott tijdens de ruimtevlucht. Dat wordt toegeschreven aan kosmische straling. Ook na de vlucht bleef de frequentie van inversies toenemen.Van de vele klinische bevindingen was de belangrijkste dat het cognitieve potentieel van Scott niet veranderde tijdens het verblijf op het ISS. Maar na de terugkeer trad een vrij snelle regressie op, die na zes maanden niet recupereerde. De onderzoekers vragen zich af wat hierin het aandeel is van hervat contact met de zwaartekracht of vermoeidheid door deelname aan media-evenementen. Als het cognitieve dipje met voorbijgaande vermoeidheid te maken heeft, zou men op langere termijn recuperatie verwachten. De tweelingstudie vormt een basis voor verder onderzoek.