...

Na 45 dagen hebben we eindelijk de zware beschermende kleding kunnen opbergen, vertelt dr. Zheng Zhi Zhou (zie ook AK2618). "Buiten mijn afdeling durf ik nu het mondmasker afnemen en kan ik buiten opnieuw frisse lucht inademen. Er zijn ook geen coronapatiënten meer in ons ziekenhuis. Sinds 9 maart kan het ziekenhuis weer normaal functioneren. De coronatijd is hier voorbij." Dr. Sun: Ben je opgelucht? Heb je het gevoel dat China de strijd aan het winnen is?Dr. Zheng: Ja. Van de 15 miljoen inwoners van Wuhan zijn er 50 à 60.000 mensen getroffen door deze Covid 19- epidemie. Het aantal coronapatiënten in de provincie Hubei maakte 85% uit van het totaal aantal patiënten in China, 90% ervan in Wuhan-stad. Voor ons was het moeilijk om deze strijd te winnen. Al onze behandelingen zijn gebaseerd op TCM (traditionele Chinese geneeskunde). Wij bieden elke patiënt een geïndividualiseerde behandeling aan in plaats van een vast behandelplan met cortisone, antibiotica, chloroquine fosfaat en zuurstof. De rol van de TCM-behandeling mikt op de ondersteuning van de vitale functies van de patiënt en het verbeteren van de algemene toestand, waardoor we de patiënten snel konden laten evolueren van een ernstige naar een milde toestand, tot ze genezen waren. Bij moeilijke casuïstieken wisselden we adviezen uit tussen ons TCM-ziekenhuis en westerse ziekenhuizen. Hoe zit het met de impact op jullie gezinslevens? Die moet toch groot zijn?Het gezinsleven van de meeste collega's is extreem verstoord! Onze medische staf verbleef de voorbije 45 dagen op hotel om het virus niet onder de families te verspreiden. Niemand is naar huis teruggekeerd. Mijn vrouw werkt als verpleegster op dezelfde afdeling, dus we konden elkaar gelukkig elke dag ontmoeten. Onze 12-jarige dochter hadden we voordien naar haar grootouders buiten de stad gebracht. Ik heb haar nog niet kunnen zien. Allicht zie ik haar pas eind maart terug, ook omdat het openbaar vervoer nog niet is genormaliseerd. Sommige verpleegsters op onze afdeling hebben nog hele jonge kinderen. Zij kregen hun kinderen om de zeven à tien dagen maar even en vanop afstand te zien. De peutertjes werden dan naar een ruimte buiten onze afdeling gebracht en door het raam konden ze even naar elkaar zwaaien. Mis je je dochter erg?(Het blijft stil...) Achter die extreme, meedogenloze isolatie voelde ik een enorme paniek. Klopt dat?In het begin waren we bang omdat het een heel besmettelijk en nieuw virus is. We hadden schrik dat de medische voorzieningen en/of het medisch personeel het niet zouden aankunnen. Die angst nam geleidelijk af naarmate de behandeling aansloeg. Professor Liu Liangs team van de Huazhong University of Science and Technology heeft op basis van autopsie-onderzoeken vastgesteld dat paniek één van de doodsoorzaken was. De paniek was dus erger dan de ziekte zelf. Is deze extreme isolatie in China echt noodzakelijk geweest?De voorzorgsmaatregelen zijn erg belangrijk: een mondmasker dragen, handhygiëne en ruimtes ventileren. Iedereen moest buitenshuis een mondmasker dragen. Als we zulke strikte voorzorgsmaatregelen niet hadden genomen, was de epidemie nog 10 tot 20 keer ernstiger geweest. Een grotere en plotse uitbraak had, ook door de bevolkingsdichtheid, de hele samenleving kunnen verlammen. De bevolking was erg coöperatief, er werd niet geklaagd, iedereen bleef thuis en de boodschappen werden door vrijwilligers aan de deur bezorgd. De quarantaine in China is zeer streng. In het begin van de epidemie zijn alle passagiers die vanuit Wuhan voor het Chinees Nieuwjaar naar hun familie terugkeerden 14 dagen geïsoleerd. Isolatie thuis mocht niet, ze moesten naar aangewezen isolatielocaties. In Wuhan zijn verschillende sportscholen en bibliotheken omgevormd tot quarantainelocaties waar 400 tot 800 personen terecht kunnen.