Vandaag is mijn laatste bezoek aan de klaagmuur. Enfin, toch in het kader van 30 dagen zonder klagen... En vandaag verschijnt ook het 'akkoord' in het Staatsblad.
En daarin lezen we onze werkvoorwaarden die syndicaten in onze naam hebben goedgekeurd, natuurlijk strikt afgelijnd door het beschikbare budget dat de overheid ons toekent.
De laatste maand mocht ik over onze echte werkomstandigheden - zeg maar de kleine ergernissen van een grote klager - schrijven. Voor het dagelijks leven, het dagelijks werk hebben overheid, syndicaten geen oog. Ze hebben er ook geen voeling meer mee. Enkel filosofieën met de meeste lobby bepalen welke financiële pap er mag worden gegeten.
Artsen hebben daar zelf grote schuld aan. Vooral huisartsen verdienen een betere verdediging en dus een beter 'akkoord'.
Ze krijgen nu opnieuw de kans om dit akkoord passief goed te keuren óf actief af te keuren.
Huisartsen kunnen zelfs zichzelf helemaal syndicaal inkleuren. Ze moeten enkel maar een stem geven bij de volgende syndicale verkiezingen.
En misschien krijgen huisartsen dan ook de kans om ook over de echte werkvoorwaarden eens te mogen discussiëren. En misschien discussiëren ze dan wel over het eigen dagelijkse geluk.
De patiënt zal er wel bij varen.
En daarin lezen we onze werkvoorwaarden die syndicaten in onze naam hebben goedgekeurd, natuurlijk strikt afgelijnd door het beschikbare budget dat de overheid ons toekent.De laatste maand mocht ik over onze echte werkomstandigheden - zeg maar de kleine ergernissen van een grote klager - schrijven. Voor het dagelijks leven, het dagelijks werk hebben overheid, syndicaten geen oog. Ze hebben er ook geen voeling meer mee. Enkel filosofieën met de meeste lobby bepalen welke financiële pap er mag worden gegeten. Artsen hebben daar zelf grote schuld aan. Vooral huisartsen verdienen een betere verdediging en dus een beter 'akkoord'.Ze krijgen nu opnieuw de kans om dit akkoord passief goed te keuren óf actief af te keuren. Huisartsen kunnen zelfs zichzelf helemaal syndicaal inkleuren. Ze moeten enkel maar een stem geven bij de volgende syndicale verkiezingen.En misschien krijgen huisartsen dan ook de kans om ook over de echte werkvoorwaarden eens te mogen discussiëren. En misschien discussiëren ze dan wel over het eigen dagelijkse geluk. De patiënt zal er wel bij varen.
