Romantiek, dat was het uitgangspunt van de reis die de Genkse longarts dit jaar voor zijn vrouw Patricia bestelde. Ter gelegenheid van Valentijn nog wel. Geen koele kikkers, Jan en Patricia. Waar anderen eerder kiezen voor Venetië of Parijs, desnoods voor Buenos Aires om het feest van de liefde te vergulden, koos Jan Verhaert resoluut voor IJsland, extremer nog ... voor het hotel Grimborgir in Asborgir, desolater is haast niet denkbaar.

Michelinster

Onze reiziger in IJsland

Jan Verhaert (65) is afkomstig uit Antwerpen en belandde 34 jaar geleden als longarts in het Sint-Barbara Ziekenhuis in Lanaken waar vooral mijnwerkersziekten werden behandeld. Vandaag is hij verbonden aan het ZOL, afdelingen Genk en Lanaken. Samen met zeven andere longartsen voert hij ook een privépraktijk in Genk.

RV
© RV

Hotel Grimborgir is vele mijlen van de buitenwereld verwijderd, bovendien was het omwille van de hevige sneeuwval onbereikbaar per auto. Dat was buiten de waard gerekend. "We kregen in Reykjavik inderdaad negatief reisadvies", vertelt Jan en vandaag kan hij er mee lachen. "Dat kon niet zijn! Het hotel en zeker het restaurant dat ik besteld had en dat zo mogelijk nog meer afgelegen was, zou het hoogtepunt van de reis worden. Dus besloot ik het erop te wagen, evenwel zonder mijn vrouw in paniek te brengen."

Feilloos loodste Jan zijn gehuurde Toyota Pajero over de ijsvlakte om het gereserveerde liefdesnest in Asborgir te bereiken. Letterlijk in the middle of nowhere. Nog was Jan niet te temmen. Ook slaagde hij er in de donkere nacht in het restaurant Silfra te bereiken in het Ion Adventure Hotel, nabij de vulkaan Nesjavellir. Ondanks zijn isolement is het restaurant met een Michelinster bekroond. Met zijn Pajero scheurde Jan vlekkeloos over het ijs, in de wetenschap dat hen een heel bijzonder Valentijnsmenu te wachten stond. U hebt het al begrepen, de Limburgse arts van Antwerpse origine is een ware gastronaut die weet te genieten van al wat lekkers is. Inderdaad, de liefde van de man gaat door de maag.

Als je samen zijn kan beleven op unieke plaatsen in grootse natuurtaferelen, zoals wij in IJsland hebben beleefd, dat maakt het nog meer bijzonder, nog intenser

"Romantiek betekent vooral genieten van het samen zijn", lacht Jan Verhaert. "Als je dat samen zijn kan beleven op unieke plaatsen in grootse natuurtaferelen, zoals wij in IJsland hebben beleefd, dat maakt het nog meer bijzonder, nog intenser." We spreken de longarts niet tegen.

Big Foot Jeeps

Jan en Patricia bleven nochtans niet op hun lauweren rusten na deze extreme kennismaking met de IJslandse winter. De volgende dagen pijnigden ze hun Pajero om lange escapades te maken dwars door het onherbergzame landschap, soms legden ze 500 kilometer per dag af. Patricia houdt van fotografie: geen grotere uitdaging dan te trachten de noordelijke pracht in beelden te temmen. De resultaten van haar fotografisch werk zijn verbluffend, zoals u kan opmaken uit de fotoreportage die dit verhaal illustreert.

IJsland vaart mee op de Scandinavische flow

Nog was Jan niet te temmen. Als de Pajero dan toch dienst weigerde, had hij nog een plan B - zijnde sneeuwscooters - en zelfs een plan C - big foot jeeps - achter de hand. "Een plezier om met die wagens met de hoge banden over de gletsjers te rijden om het prachtige ijsspektakel te kunnen aanschouwen", zegt Jan. "De banden zijn voorzien van een pompje zodat je ze half kan aflaten als je op het ijs komt en weer lucht kan bijgeven als je weer vaste baan onder je wielen hebt."

RV
© RV

Op vier dagen tijd kregen Jan en Patricia alle highlights van IJsland achter de kiezen. Figuurlijk slaagden ze erin de mooiste uitkijkposten te bereiken, letterlijk volgden ze feilloos het gastronomische parcours dat Jan, gewapend met zijn restaurantgidsen, had uitgestippeld.

"De IJslandse keuken heeft me echt verbaasd. Buitengewoon lekker en zeer gevarieerd. Hun keuken is gebaseerd op oeroude recepten met ingrediënten en smaken die voor ons totaal onbekend zijn", luidt het commentaar van Jan Verhaert.

De IJslandse keuken heeft me echt verbaasd

"IJsland vaart mee op de Scandinavische flow. Ik ben al een keertje in Noma gaan eten in de Deense hoofdstad Kopenhagen, vier keer 's werelds beste restaurant. De filosofie van René Redzepi in Kopenhagen om vooral te werken met alles wat de natuur rondom te bieden heeft, is zelfs tot in IJsland doorgedrongen. Wat de heren Sigurður Ágústsson en Práinn Freyr Vigfússon klaarstomen in Silfra is daar een exponent van."

Kleurrijk Reykjavik

De reis bracht Jan en Patricia bij de Skogafoss-waterval, de Solheimajokull-gletsjer, de zwarte stranden van Reynisdrangar met hun basaltformaties, de besneeuwde desolate zandwoestijn Myrdalssandur, het charmante kustdorpje Vik, de Vestmannaeyjar-eilanden, de Faxafloi-baai waar je walvissen en dolfijnen kan spotten, het meest zuidelijke punt Dyrholaey en natuurlijk oog in oog met de vulkaan met de onuitspreekbare naam, Eyjafjallejokull, die in 2010 nog tot uitbarsting kwam en het nieuws overheerste.

Je krijgt vooral respect voor de krachten van de natuur. Voor ons smaakt IJsland naar meer

"Onvoorstelbaar mooi, die verstilde en verkilde landschappen in een prachtig licht waardoor je een haast impressionistisch effect krijgt", zegt dokter Verhaert. "Je krijgt vooral respect voor de krachten van de natuur. Voor ons smaakt IJsland naar meer. We hebben het plan opgevat om IJsland een volgende keer in de zomer te bezoeken en dat voor een langere periode. Wie weet kunnen we er ook wat zeilen."

RV
© RV

De reis werd vanzelfsprekend afgerond in de hoofdstad Reykjavik. Een terugkeer in de bewoonde wereld, zeg maar. "Ongeveer twee derde van de IJslandse bevolking woont in Reykjavik, een stad met een heel aparte sfeer", getuigt Jan Verhaert. "De bevolking is vooral op de VS georiënteerd. De jongeren treden uit hun isolement en gaan meestal in het buitenland studeren, om nadien met hun opgedane kennis terug te keren naar Reykjavik. Er is geen hoogbouw in de hoofdstad, de huizen zijn fel gekleurd."

"Meest opvallend gebouw is het Harpa Opera House van de Deense architect Henning Larsen, zo'n tien jaar geleden gebouwd en een van de mooiste opera's van de wereld. En wilt u er ook lekker gaan eten, dan kan ik u The Fish Company aanraden."

Romantiek, dat was het uitgangspunt van de reis die de Genkse longarts dit jaar voor zijn vrouw Patricia bestelde. Ter gelegenheid van Valentijn nog wel. Geen koele kikkers, Jan en Patricia. Waar anderen eerder kiezen voor Venetië of Parijs, desnoods voor Buenos Aires om het feest van de liefde te vergulden, koos Jan Verhaert resoluut voor IJsland, extremer nog ... voor het hotel Grimborgir in Asborgir, desolater is haast niet denkbaar. MichelinsterHotel Grimborgir is vele mijlen van de buitenwereld verwijderd, bovendien was het omwille van de hevige sneeuwval onbereikbaar per auto. Dat was buiten de waard gerekend. "We kregen in Reykjavik inderdaad negatief reisadvies", vertelt Jan en vandaag kan hij er mee lachen. "Dat kon niet zijn! Het hotel en zeker het restaurant dat ik besteld had en dat zo mogelijk nog meer afgelegen was, zou het hoogtepunt van de reis worden. Dus besloot ik het erop te wagen, evenwel zonder mijn vrouw in paniek te brengen." Feilloos loodste Jan zijn gehuurde Toyota Pajero over de ijsvlakte om het gereserveerde liefdesnest in Asborgir te bereiken. Letterlijk in the middle of nowhere. Nog was Jan niet te temmen. Ook slaagde hij er in de donkere nacht in het restaurant Silfra te bereiken in het Ion Adventure Hotel, nabij de vulkaan Nesjavellir. Ondanks zijn isolement is het restaurant met een Michelinster bekroond. Met zijn Pajero scheurde Jan vlekkeloos over het ijs, in de wetenschap dat hen een heel bijzonder Valentijnsmenu te wachten stond. U hebt het al begrepen, de Limburgse arts van Antwerpse origine is een ware gastronaut die weet te genieten van al wat lekkers is. Inderdaad, de liefde van de man gaat door de maag. "Romantiek betekent vooral genieten van het samen zijn", lacht Jan Verhaert. "Als je dat samen zijn kan beleven op unieke plaatsen in grootse natuurtaferelen, zoals wij in IJsland hebben beleefd, dat maakt het nog meer bijzonder, nog intenser." We spreken de longarts niet tegen.Big Foot JeepsJan en Patricia bleven nochtans niet op hun lauweren rusten na deze extreme kennismaking met de IJslandse winter. De volgende dagen pijnigden ze hun Pajero om lange escapades te maken dwars door het onherbergzame landschap, soms legden ze 500 kilometer per dag af. Patricia houdt van fotografie: geen grotere uitdaging dan te trachten de noordelijke pracht in beelden te temmen. De resultaten van haar fotografisch werk zijn verbluffend, zoals u kan opmaken uit de fotoreportage die dit verhaal illustreert.Nog was Jan niet te temmen. Als de Pajero dan toch dienst weigerde, had hij nog een plan B - zijnde sneeuwscooters - en zelfs een plan C - big foot jeeps - achter de hand. "Een plezier om met die wagens met de hoge banden over de gletsjers te rijden om het prachtige ijsspektakel te kunnen aanschouwen", zegt Jan. "De banden zijn voorzien van een pompje zodat je ze half kan aflaten als je op het ijs komt en weer lucht kan bijgeven als je weer vaste baan onder je wielen hebt." Op vier dagen tijd kregen Jan en Patricia alle highlights van IJsland achter de kiezen. Figuurlijk slaagden ze erin de mooiste uitkijkposten te bereiken, letterlijk volgden ze feilloos het gastronomische parcours dat Jan, gewapend met zijn restaurantgidsen, had uitgestippeld. "De IJslandse keuken heeft me echt verbaasd. Buitengewoon lekker en zeer gevarieerd. Hun keuken is gebaseerd op oeroude recepten met ingrediënten en smaken die voor ons totaal onbekend zijn", luidt het commentaar van Jan Verhaert. "IJsland vaart mee op de Scandinavische flow. Ik ben al een keertje in Noma gaan eten in de Deense hoofdstad Kopenhagen, vier keer 's werelds beste restaurant. De filosofie van René Redzepi in Kopenhagen om vooral te werken met alles wat de natuur rondom te bieden heeft, is zelfs tot in IJsland doorgedrongen. Wat de heren Sigurður Ágústsson en Práinn Freyr Vigfússon klaarstomen in Silfra is daar een exponent van." Kleurrijk ReykjavikDe reis bracht Jan en Patricia bij de Skogafoss-waterval, de Solheimajokull-gletsjer, de zwarte stranden van Reynisdrangar met hun basaltformaties, de besneeuwde desolate zandwoestijn Myrdalssandur, het charmante kustdorpje Vik, de Vestmannaeyjar-eilanden, de Faxafloi-baai waar je walvissen en dolfijnen kan spotten, het meest zuidelijke punt Dyrholaey en natuurlijk oog in oog met de vulkaan met de onuitspreekbare naam, Eyjafjallejokull, die in 2010 nog tot uitbarsting kwam en het nieuws overheerste."Onvoorstelbaar mooi, die verstilde en verkilde landschappen in een prachtig licht waardoor je een haast impressionistisch effect krijgt", zegt dokter Verhaert. "Je krijgt vooral respect voor de krachten van de natuur. Voor ons smaakt IJsland naar meer. We hebben het plan opgevat om IJsland een volgende keer in de zomer te bezoeken en dat voor een langere periode. Wie weet kunnen we er ook wat zeilen." De reis werd vanzelfsprekend afgerond in de hoofdstad Reykjavik. Een terugkeer in de bewoonde wereld, zeg maar. "Ongeveer twee derde van de IJslandse bevolking woont in Reykjavik, een stad met een heel aparte sfeer", getuigt Jan Verhaert. "De bevolking is vooral op de VS georiënteerd. De jongeren treden uit hun isolement en gaan meestal in het buitenland studeren, om nadien met hun opgedane kennis terug te keren naar Reykjavik. Er is geen hoogbouw in de hoofdstad, de huizen zijn fel gekleurd." "Meest opvallend gebouw is het Harpa Opera House van de Deense architect Henning Larsen, zo'n tien jaar geleden gebouwd en een van de mooiste opera's van de wereld. En wilt u er ook lekker gaan eten, dan kan ik u The Fish Company aanraden."