De curatoren Frank Demarest van het Platform voor Actuele Kunsten en Patrick Allegaert, artistiek directeur van het Museum Dr. Guislain hebben een 100-tal werken gekozen van 25 kunstenaars uit binnen- en buitenland.

Normaal en abnormaal?

De tentoonstelling Faces neemt het gezicht als uitgangspunt, inspiratie en confrontatie. Angst, pijn, kwelling, vervreemding en maatschappelijke isolatie zijn hierbij sleutelwoorden. Het gezicht vormt de toegangspoort.

Een vriendschap met kunstenaar Jan Deconynck ontsloot voor curator Frank Demarest de wereld van de psychiatrie. Boeiend, vond hij, vooral omdat hij daar geen gekke, maar gewone mensen ontmoette, die op één of andere manier niet meer functioneerden in onze hectische samenleving. Wat zegt dat over normaal en abnormaal? Wat zegt dat over hoe wij samenleven? En boven alles: hoe kan beeldende kunst verdriet, conflict en pijn op een bijzondere manier 'omzetten' in schoonheid.

Fascinerende gezichten

Zo kwam er in 2015 een eerste tentoonstelling in P.C. Sint-Amandus in Beernem: Spiegel im Spiegel. De tentoonstelling kende grote waardering: zowel bij de deelnemende kunstenaars als bij een ruim publiek smaakte het naar meer. Voor de tentoonstelling Faces werd de link met de wereld van de psychiatrie iets nauwer aangehaald in de selectie van de werken en in deze tekst.

Het gezicht het uitgangspunt voor het concept van deze tentoonstelling. Deze keuze is voor een tentoonstelling in deze context meer dan gelegitimeerd. Het gezicht fascineert de psychiatrie en de psychologie al eeuwenlang. Menig hedendaags psychiater verwijst maar al te graag naar de impact het denken van de Frans-joodse filosoof Emmanuel Levinas over het Gelaat van de Ander op zijn of haar praktijk.

De selectie van de werken op Faces vormde dan ook de meer dan welkome aanleiding om de fascinatie voor het gezicht in het algemeen, maar zeker ook in de (geschiedenis van de) psychiatrie, te beschrijven. Het is een merkwaardige geschiedenis van overtuigingen en handelwijzen die zeer tot de verbeelding spreken.

Eerste indrukken

Ons gelaat lijkt meer te onthullen dan we op het eerste zicht willen. Enkele jaren geleden was er enorme consternatie en polemiek toen bleek dat humanresourcesmedewerkers van grote bedrijven de facebookpagina van hun toekomstige werknemers screenden om meer over hen te weten te komen. Meer gesofisticeerd en wellicht grondiger onderbouwd in hun zoektocht, vertrekken ook zij van een gezicht.

De first impressions worden al dan niet ongewild sterk bepaald door gezichtskenmerken. En als we ons dan heel even bezondigen aan een onbewezen 19de-eeuwse wetenschappelijke gedachtegang, zouden we daar de hand van de evolutie in kunnen zien. Het gezicht is het eerste wat we van de ander te zien krijgen en waardoor we mensen van elkaar kunnen onderscheiden. Het is hét lichaamsdeel bij uitstek waarrond we een hele persoonlijkheid construeren.

Deelnemende kunstenaars

De deelnemende unstenaars zijn: Dino Valls, Sofie Muller, Gauthier Hubert, Pascale Pollier, Bram Demunter, Karl Mechnig, Matthias Dornfeld, Frans Gentils, Didier Mahieu, Jacques Sonck, Lieven Nollet, Roger Ballen, Michel Vaerewijck, Hans Op de Beeck, Steven Peters Caraballo, Giovanni Winne, Danielle van Zadelhoff, Karin Hanssen, Lucas Devriendt, Rudi Cremonini, Danielle Luinge, Lucas Delaere, Nico Vaerewijck, Hans Vandekerckhove, Peter Jacquemyn.

Ter gelegenheid van de tentoonstelling Faces wordt een publicatie gemaakt. Het gezicht. Faces en psychiatrie, Patrick Allegaert, Bart Marius en Yoon Hee Lamot.

Faces, van 10 maart t/m 26 april in het actief Psychiatrisch Centrum Sint-Amandus te Beernem, Reigerlostraat 10 in het gebouw Sint-Marie. Gratis te bezoeken maandag tot vrijdag van 9u tot 16u30, zaterdag en zondag van 14u tot 18u.

De curatoren Frank Demarest van het Platform voor Actuele Kunsten en Patrick Allegaert, artistiek directeur van het Museum Dr. Guislain hebben een 100-tal werken gekozen van 25 kunstenaars uit binnen- en buitenland. Normaal en abnormaal?De tentoonstelling Faces neemt het gezicht als uitgangspunt, inspiratie en confrontatie. Angst, pijn, kwelling, vervreemding en maatschappelijke isolatie zijn hierbij sleutelwoorden. Het gezicht vormt de toegangspoort. Een vriendschap met kunstenaar Jan Deconynck ontsloot voor curator Frank Demarest de wereld van de psychiatrie. Boeiend, vond hij, vooral omdat hij daar geen gekke, maar gewone mensen ontmoette, die op één of andere manier niet meer functioneerden in onze hectische samenleving. Wat zegt dat over normaal en abnormaal? Wat zegt dat over hoe wij samenleven? En boven alles: hoe kan beeldende kunst verdriet, conflict en pijn op een bijzondere manier 'omzetten' in schoonheid.Fascinerende gezichtenZo kwam er in 2015 een eerste tentoonstelling in P.C. Sint-Amandus in Beernem: Spiegel im Spiegel. De tentoonstelling kende grote waardering: zowel bij de deelnemende kunstenaars als bij een ruim publiek smaakte het naar meer. Voor de tentoonstelling Faces werd de link met de wereld van de psychiatrie iets nauwer aangehaald in de selectie van de werken en in deze tekst.Het gezicht het uitgangspunt voor het concept van deze tentoonstelling. Deze keuze is voor een tentoonstelling in deze context meer dan gelegitimeerd. Het gezicht fascineert de psychiatrie en de psychologie al eeuwenlang. Menig hedendaags psychiater verwijst maar al te graag naar de impact het denken van de Frans-joodse filosoof Emmanuel Levinas over het Gelaat van de Ander op zijn of haar praktijk. De selectie van de werken op Faces vormde dan ook de meer dan welkome aanleiding om de fascinatie voor het gezicht in het algemeen, maar zeker ook in de (geschiedenis van de) psychiatrie, te beschrijven. Het is een merkwaardige geschiedenis van overtuigingen en handelwijzen die zeer tot de verbeelding spreken.Eerste indrukkenOns gelaat lijkt meer te onthullen dan we op het eerste zicht willen. Enkele jaren geleden was er enorme consternatie en polemiek toen bleek dat humanresourcesmedewerkers van grote bedrijven de facebookpagina van hun toekomstige werknemers screenden om meer over hen te weten te komen. Meer gesofisticeerd en wellicht grondiger onderbouwd in hun zoektocht, vertrekken ook zij van een gezicht. De first impressions worden al dan niet ongewild sterk bepaald door gezichtskenmerken. En als we ons dan heel even bezondigen aan een onbewezen 19de-eeuwse wetenschappelijke gedachtegang, zouden we daar de hand van de evolutie in kunnen zien. Het gezicht is het eerste wat we van de ander te zien krijgen en waardoor we mensen van elkaar kunnen onderscheiden. Het is hét lichaamsdeel bij uitstek waarrond we een hele persoonlijkheid construeren.Deelnemende kunstenaarsDe deelnemende unstenaars zijn: Dino Valls, Sofie Muller, Gauthier Hubert, Pascale Pollier, Bram Demunter, Karl Mechnig, Matthias Dornfeld, Frans Gentils, Didier Mahieu, Jacques Sonck, Lieven Nollet, Roger Ballen, Michel Vaerewijck, Hans Op de Beeck, Steven Peters Caraballo, Giovanni Winne, Danielle van Zadelhoff, Karin Hanssen, Lucas Devriendt, Rudi Cremonini, Danielle Luinge, Lucas Delaere, Nico Vaerewijck, Hans Vandekerckhove, Peter Jacquemyn. Ter gelegenheid van de tentoonstelling Faces wordt een publicatie gemaakt. Het gezicht. Faces en psychiatrie, Patrick Allegaert, Bart Marius en Yoon Hee Lamot.Faces, van 10 maart t/m 26 april in het actief Psychiatrisch Centrum Sint-Amandus te Beernem, Reigerlostraat 10 in het gebouw Sint-Marie. Gratis te bezoeken maandag tot vrijdag van 9u tot 16u30, zaterdag en zondag van 14u tot 18u.