Nog tot eind januari kan u in het FOMU een retrospectieve bekijken van het werk van Saul Leiter (1923- 2013). De Amerikaanse fotograaf kreeg pas op latere leeftijd erkenning voor zijn voortrekkersrol in het gebruik van kleurenfilm, maar wordt nu steevast genoemd in elk fotogeschiedenisoverzicht.
Wie dit weekend afzakt naar het Antwerpse fotomuseum, zal zich op de tweede verdieping al gauw een passant wanen in de straten van New York. Leiter woonde er meer dan zestig jaar en het straatbeeld was zijn speeltuin.
Recurrerende elementen in zijn werk: verkeersborden, gebouwen, voorbijgangers worden steevast vastgelegd door ramen en in spiegels. Was Leiter een verlegen fotograaf of ging hij op zoek naar een andere, originele representatie van zijn medemens?
Het is echter de vraag hoe origineel die invalshoek is, als je steeds hetzelfde blijft doen. Misschien is het een bedenking die Leiter zich ook maakte als hij ook abstractie en vlakheid in zijn foto's gaat brengen.
Eenzelfde abstractie en vlakheid die terug te vinden zijn in zijn werk als schilder. Hij overschildert naaktportretten, die gekenmerkt worden door gebruik van felle kleuren.
Het was echter in de modefotografie dat Leiter naam maakte voor zichzelf. Niet zo verlegen dus? Zijn niet-commerciële foto's bleven tot de jaren '90 verborgen voor het bredere kunstpubliek (Leiter begon in de jaren '40 met fotografie).
Vandaag wordt hij vooral geroemd voor zijn pioniersrol in het gebruik van kleurenfilm. Al in het begin van zijn carrière in '46 nam Leiter kleurenfoto's, een tijd waarin enkel zwart-witfotografie aanvaard werd als artistiek expressiemiddel. Daarmee plaatst hij de veronderstelling dat kleurenfotografie pas in de jaren'70 gebruikt werd, in een ander daglicht.
Wie dit weekend afzakt naar het Antwerpse fotomuseum, zal zich op de tweede verdieping al gauw een passant wanen in de straten van New York. Leiter woonde er meer dan zestig jaar en het straatbeeld was zijn speeltuin. Recurrerende elementen in zijn werk: verkeersborden, gebouwen, voorbijgangers worden steevast vastgelegd door ramen en in spiegels. Was Leiter een verlegen fotograaf of ging hij op zoek naar een andere, originele representatie van zijn medemens? Het is echter de vraag hoe origineel die invalshoek is, als je steeds hetzelfde blijft doen. Misschien is het een bedenking die Leiter zich ook maakte als hij ook abstractie en vlakheid in zijn foto's gaat brengen.Eenzelfde abstractie en vlakheid die terug te vinden zijn in zijn werk als schilder. Hij overschildert naaktportretten, die gekenmerkt worden door gebruik van felle kleuren.Het was echter in de modefotografie dat Leiter naam maakte voor zichzelf. Niet zo verlegen dus? Zijn niet-commerciële foto's bleven tot de jaren '90 verborgen voor het bredere kunstpubliek (Leiter begon in de jaren '40 met fotografie).Vandaag wordt hij vooral geroemd voor zijn pioniersrol in het gebruik van kleurenfilm. Al in het begin van zijn carrière in '46 nam Leiter kleurenfoto's, een tijd waarin enkel zwart-witfotografie aanvaard werd als artistiek expressiemiddel. Daarmee plaatst hij de veronderstelling dat kleurenfotografie pas in de jaren'70 gebruikt werd, in een ander daglicht.