...

Dit jaar is het 200 jaar geleden dat Napoleon Bonaparte overleed op Sint-Helena. Een goed moment voor een hedendaagse en meervoudige kijk op deze historische figuur onder de vorm van de grootste tentoonstelling die ooit in België werd gehouden over het leven van de keizer van de Fransen. Op een ruimte van 3200 m2 worden meer dan 300 originele en belangrijke stukken getoond. De tentoonstelling heeft een internationaal karakter. De stukken zijn namelijk afkomstig niet alleen uit Belgische maar ook uit buitenlandse gereputeerde instellingen en zelfs uit privécollecties, voornamelijk deze van de Franse zakenman Bruno Ledoux.Deze tentoonstelling houdt zich bewust ver van een verheerlijkte weergave van het personage. Een team van historici, onder leiding van professor Philippe Raxhon van de Universiteit van Luik, heeft in samenwerking met de Fondation Napoléon zijn uiterste best gedaan om te streven naar objec- tiviteit en een kritische benadering. Met drie grote originele decors, scenario's, uitzonderlijke stukken, teksten, films en een audiogids in 4 talen wordt het bezoek spannend en educatief. Naast de klassieke chronologische benadering, werkt de Luikse tentoonstelling een tiental thema's uit die de bezoeker in staat moeten stellen om de man, zijn leven en zijn werk in context beter te begrijpen. Eerst wordt de bezoeker geconfronteerd met de ballingschap en het overlijden van Napoleon op Sint Helena en de terugkeer van zijn stoffelijke resten naar Frankrijk in 1840. In het onderdeel Hier begon de mythe... De mythe voorbij loopt men letterlijk in het bloed dat werd vergoten tijdens de Franse revolutie, de context waar- in de Corsicaan aan de macht is gekomen. De tijdlijn en de stamboom leren ons hoe de clan Bonaparte verwant is met verschillende hedendaagse Euro- pese vorstenhuizen, in de eerste plaats ook onze eigen Belgische koningen! De gevechten en het leven van de soldaten tijdens de 7 grote Napoleontische coalitie- oorlogen konden uiteraard niet ontbreken, net als de pracht en praal van de Keizerskroning op 2 decem- ber 1804. En er zijn ook de intieme momenten: Joséphine, Marie Louise, de geboorte van de roi de Rome... De bezoeker leert de intellectuele Napoleon kennen, de man die heel graag boeken las aan een verschroeiend tempo. De man die met Goethe kritisch van gedachten wisselde over zijn Die leiden des jungen Werthers dat hij niet één maar wel zeven maal had gelezen. Zijn belangrijkste verwezenlijkingen mochten uiteraard niet ontbreken: de publicatie op 21 maart 1804 van het Burgerlijk Wetboek, de oprichting van een leger openbare ambtenaren in uniform naar militair model in dienst van de natie, de onderverdeling van Frankrijk in bestuurlijke departementen met een prefect aan het hoofd, de indrukwekkende openbare werken, de oprichting van de senaat, de oprichting van middelbare scholen, hogescholen en moderne universiteiten, de Centrale Bank van Frankrijk en de godsdienstvrede in 1801 met Rome. Napoleon stimuleerde ook de wetenschap: zo riep de Eerste Consul in 1800 een centrale vaccincommissie in het leven.De grote vernieuwer die de grond- beginselen van de Franse Revolutie tot bloei bracht en aan de wieg stond van het moderne Frankrijk, blijft moreel gesproken een controversiële figuur. Napoleon zette de oorlogen ongestoord verder. Zijn visie op een Verenigd Europa der Volkeren was heel bekrompen. De erfgenaam van de Verklaring van de Rechten van de Mens en de Burger, had eveneens een vertekend beeld van het concept mensenrechten: vrouwen aan de haard, op 20 mei 1802 voerde de Eerste Consul de door de Conventie in 1794 afgeschafte slavernij weer in om de Franse zakenlieden gunstig te stemmen.Zonder twijfel een door Napoleon gesigneerd handboek uit zijn schooltijd aan de Militaire Academie van Brienne. Of bij nader inzien dan toch maar de karikatuur van Napoleon, gehurkt zonder broek... Wie goed zoekt, vindt ze beiden en kan voor zichzelf beslissen!