'Dit maak je maar een keer in je leven mee'

Sylvia Huang viel doorheen de wedstrijd op door haar integer en natuurlijk vioolspel, en door haar onophoudelijke drang om te dialogeren met de musici die haar omringen. Tussendoor communiceerde ze heel open met de pers en zo sloten vele muziekliefhebbers haar in het hart.Een oorverdovend applaus viel haar te beurt, en een deel van het publiek scandeerde haar naam, toen ze na afloop de felicitaties van de jury in ontvangst mocht nemen. Ze kreeg ook de publieksprijzen van Canvas-Klara en van Musiq'3. Het publiek wil haar de komende maanden op de Belgische podia zeker nog terugzien en is benieuwd hoe dit natuurtalent verder evolueert.Een dag nadat ze in een nokvol Paleis voor Schone Kunsten haar finale met orkest mocht spelen, was Sylvia Huang nog steeds diep onder de indruk. "De hele wedstrijd was bijzonder indrukwekkend", vertelt ze enthousiast. "En vooral de finale was heel bijzonder en emotioneel voor mij. Ik had nooit gedacht dat ik ooit de eindronde zou spelen. Het was een geweldig gevoel om daar samen met het orkest te staan waar ik enkele jaren geleden nog in meespeelde. Ik vond het ook een hele eer om voor zo'n prestigieuze jury te spelen. Dit maak je maar één keer in je leven mee. Ik ben dus vooral ontzettend dankbaar."We weten ondertussen dat je na een periode bij het Nationaal Orkest van Belgïe violiste bent geworden bij het prestigieuze Concertgebouworkest in Amsterdam. Waarom besloot je iets meer dan een jaar geleden om deel te nemen aan die veeleisende Koningin Elisabethwedstrijd?Ik kende de wedstrijd al als kind en volgde vooral de vioolsessies met bijzondere aandacht. Met het Nationaal Orkest van België begeleidde ik de finale in 2013 en dat was iets dat is blijven hangen. Ik ben nu 25 en ik had het gevoel dat het nu of nooit was. Ik zag het als een persoonlijke uitdaging, omdat ik wil blijven groeien als muzikant. En ik wilde ook mijn limieten leren kennen. Zo'n wedstrijd is een goede gelegenheid om nieuw repertoire in te studeren. Het hele proces van voorbereiding, maar ook de optredens in de verschillende rondes ervoer ik als erg leerzaam.Je speel t al enkele jaren in een symfonieorkest en maakt ook deel uit van het GoYa strijkkwartet in Amsterdam. Vraagt het veel aanpassing om dan tijdens zo'n wedstrijd solistisch voor het voetlicht te treden?Precies dat aspect van de wedstrijd sprak me enorm aan. Het is een andere manier van musiceren die ik beter wilde leren kennen. In een symfonieorkest moet je de interpretatie van de dirigent volgen, voortdurend je oren open houden en je klank mengen met die van de andere musici. In een orkest produceer je ook een specifieke vioolklank, met minder booggebruik. Je bent er discreter dan als solist. Tijdens de Koningin Elisabethwedstrijd kon ik mijn eigen interpretatie en persoonlijkheid meer tonen. En uiteraard hielp mijn orkest - achtergrond me enorm bij het samenspel met orkest in het opgelegd werk en het concerto.Je koos koos ervoor om het vioolconcerto van Antonin Dvo?ák te spelen in de finale. Waarom maakte je die minder evidente keuze?Violisten beschikken over zo'n groot repertoire. Waarom soms niet eens iets anders kiezen? Toen ik 16 was heb ik in het jeugdorkest van de Europese Unie dit werk ook al eens begeleid. Vanaf toen heb ik het in mijn hart gesloten. Dit was de kans om een breder publiek het werk te laten ontdekken.Heb je enig idee waar je prestatie op de Koningin Elisabethwedstrijd je carrière naartoe zal leiden?Nee. Ik heb totaal geen verwachtingen. Ik heb afgelopen weken alles gekregen wat ik kon dromen. Ik ben zo blij met deze ervaring. Het is heerlijk om in het Concertgebouworkest Amsterdam symfonieën van Brahms, Mahler, Bruckner of Sjostakovitsj te kunnen spelen. Ik vind het symfonische repertoire bijzonder boeiend en wil dat zeker nog verder ontdekken. Daarnaast speel ik ook heel graag kamermuziek. Als het gevolg van de wedstrijd is dat ik meer kansen krijg om af en toe ook solo te spelen dan is dat natuurlijk mooi meegenomen. Ik vind het leuk dat er verschillende uitdagingen op me af komen. Zo kan ik blijven groeien als muzikant.