...

De relatieve hoeveelheid van die eicosanoïden en hun metabolieten bij astmalijders in het algemeen, hun correlatie met type 2-astma en het effect van corticosteroïden op de concentraties zijn echter niet bekend.Tegen die achtergrond heeft de U-BIOPRED-groep (Unbiased Biomarkers for the Prediction of Respiratory Diseases Outcomes) de urinaire concentraties van elf metabolieten van eicosanoïden gemeten bij 597 patiënten. In vergelijking met de normaalwaarden gemeten bij 100 gezonde mensen bleek de concentratie van de meeste metabolieten te stijgen met de ernst van het astma. De patiënten met een ernstig astma bij wie de urinaire concentraties van leukotrieen E4 (LTE4) en prostaglandine D2 (PGD2) hoger waren dan percentiel 75, hadden een significant slechtere longfunctie, een hoger aantal eosinofiele cellen in het bloed en een hogere hoeveelheid NO in de uitgeademde lucht.Volgens een explorerende analyse was de correlatie tussen de urinaire spiegel van LTE4 en type 2-astma van dezelfde grootteorde als de correlatie met het aantal eosinofielen in het bloed en de hoeveelheid NO in de uitgeademde lucht. De urinespiegels werden niet beïnvloed door een behandeling met orale corticosteroïden (geen statistisch significant verschil tussen de behandelde en de niet-behandelde patiënten), maar waren lager bij de patiënten die werden behandeld met een IgE-antagonist.Op grond van die resultaten stellen de auteurs voor om verder te onderzoeken of de urineconcentraties van LTE4 en PGD2 kunnen worden gebruikt als niet-invasieve biomarkers, die nuttig zouden kunnen zijn bij de fenotypering van astma en die de respons op biologische geneesmiddelen gericht tegen type 2-ontsteking zouden kunnen voorspellen.Naar J Kolmert et al. Am J Respir Crit Care Med 2010; 203: 37-53. https://www.atsjournals.org/doi/full/10.1164/rccm.201909-1869OC