Een studie, die terzelfder tijd in the New England Journal of Medicine werd gepubliceerd, heeft veel ophef veroorzaakt in Milaan. Het gaat dan ook om één van de weinige echte aanwinsten op een al met al rustig congres. De elektronische sigaret vermindert het aantal astma-aanvallen bij patiënten met een matig tot ernstig astma dat onvoldoende onder controle is met een combinatie van inhalatiecorticosteroïden en -LABA, ongeacht de hoeveelheid eosinofielen. Dat maakt tezepelumab zo interssant. Volgens experts is tezepelumab een mooie gelegenheid om een bredere waaier van patiënten te behandelen, ongeacht of ze een eosinofiel dan wel een neutrofiel astma hebben. Een biologisch geneesmiddel met een breder spectrum dus.
Laten we beginnen met de presentatie van de held van het ERS 2017. Tezepelumab is een monoklonale antistof tegen TSLP (Thymic Stromal LymphoPoietin), een cytokine dat de allergische cascade in een zeer vroeg stadium activeert en niet alleen verantwoordelijk is voor de inductie en de persistentie van het astma, maar ook voor astma-aanvallen. Doordat tezepelumab zo vroeg in de cascade inwerkt, zou het doeltreffend zijn bij een veel bredere groep astmalijders dan biologische geneesmiddelen en klassieke geneesmiddelen, die verder stroomafwaarts inwerken en vaak op slechts één signalisatieweg van de immunologische kettingreactie.
De studie werd uitgevoerd bij 584 patiënten met een matig tot ernstig astma dat onvoldoende onder controle was met LABA en inhalatiecorticosteroïden in een matige of hoge dosering. De patiënten werden in vier even grote groepen ingedeeld. Twee groepen kregen tezepelumab respectievelijk 70 mg of 210 mg s.c. om de 4 weken, een derde groep kreeg tezepelumab 280 mg om de 2 weken en de laatste groep een placebo s.c. om de 2 weken.
Na een follow-up van 52 weken was het aantal astma-aanvallen significant lager in de groep die de lage dosering (- 61%) en de gemiddelde dosering (- 71%) kreeg, dan in de groep die de hoge dosering kreeg (- 66%), in vergelijking met de placebogroep en dat ongeacht het initiële aantal eosinofielen en andere markers van Th2-ontsteking. Alle doseringen van tezepelumab verlengden de tijd tot optreden van een eerste aanval en verbeterden de ESW in vergelijking met de placebo. Tezepelumab verbetert dus de symptomen én de longfunctie bij astmalijders. Vanaf week 4 hebben de vorsers een sterke en aanhoudende daling van het aantal eosinofielen, het IgE-gehalte en de NO-fractie in de uitgeademde lucht gemeten. De gegevens over de veiligheid van dat nieuwe biologische geneesmiddel zijn geruststellend: de frequentie van bijwerkingen en het aantal patiënten dat de behandeling heeft stopgezet, waren vergelijkbaar in de drie behandelingsgroepen vs. de placebo. Het veiligheidsprofiel van tezepelumab moet echter nog verder over een langere periode worden geanalyseerd, vooral wat het risico op infecties betreft. Eerdere studies hebben immers uitgewezen dat het cytokine TSLP een rol speelt bij de immunologische verdediging van de patiënt.
Ref.: Corren J. et al. N Engl J Med 2017;377:936-946.
Laten we beginnen met de presentatie van de held van het ERS 2017. Tezepelumab is een monoklonale antistof tegen TSLP (Thymic Stromal LymphoPoietin), een cytokine dat de allergische cascade in een zeer vroeg stadium activeert en niet alleen verantwoordelijk is voor de inductie en de persistentie van het astma, maar ook voor astma-aanvallen. Doordat tezepelumab zo vroeg in de cascade inwerkt, zou het doeltreffend zijn bij een veel bredere groep astmalijders dan biologische geneesmiddelen en klassieke geneesmiddelen, die verder stroomafwaarts inwerken en vaak op slechts één signalisatieweg van de immunologische kettingreactie.De studie werd uitgevoerd bij 584 patiënten met een matig tot ernstig astma dat onvoldoende onder controle was met LABA en inhalatiecorticosteroïden in een matige of hoge dosering. De patiënten werden in vier even grote groepen ingedeeld. Twee groepen kregen tezepelumab respectievelijk 70 mg of 210 mg s.c. om de 4 weken, een derde groep kreeg tezepelumab 280 mg om de 2 weken en de laatste groep een placebo s.c. om de 2 weken.Na een follow-up van 52 weken was het aantal astma-aanvallen significant lager in de groep die de lage dosering (- 61%) en de gemiddelde dosering (- 71%) kreeg, dan in de groep die de hoge dosering kreeg (- 66%), in vergelijking met de placebogroep en dat ongeacht het initiële aantal eosinofielen en andere markers van Th2-ontsteking. Alle doseringen van tezepelumab verlengden de tijd tot optreden van een eerste aanval en verbeterden de ESW in vergelijking met de placebo. Tezepelumab verbetert dus de symptomen én de longfunctie bij astmalijders. Vanaf week 4 hebben de vorsers een sterke en aanhoudende daling van het aantal eosinofielen, het IgE-gehalte en de NO-fractie in de uitgeademde lucht gemeten. De gegevens over de veiligheid van dat nieuwe biologische geneesmiddel zijn geruststellend: de frequentie van bijwerkingen en het aantal patiënten dat de behandeling heeft stopgezet, waren vergelijkbaar in de drie behandelingsgroepen vs. de placebo. Het veiligheidsprofiel van tezepelumab moet echter nog verder over een langere periode worden geanalyseerd, vooral wat het risico op infecties betreft. Eerdere studies hebben immers uitgewezen dat het cytokine TSLP een rol speelt bij de immunologische verdediging van de patiënt. Ref.: Corren J. et al. N Engl J Med 2017;377:936-946.
