Volgens een studie kan zelfs één enkele, lichte hersenschudding het risico op optreden van de ziekte van Parkinson verhogen. In de wetenschappelijke literatuur is veel te vinden over het verband tussen multipele, matig ernstige tot ernstige craniale traumata en de ziekte van Parkinson, maar niet veel over de gevolgen van enkele lichte hersenschuddingen of zelfs maar één lichte hersenschudding. De Amerikaanse vorsers hebben hun onderzoek uitgevoerd bij 320.000 Amerikaanse oud-strijders, van wie bijna de helft een hersenschudding had opgelopen. Hoewel het ging om een groep die een hoog risico op traumata loopt, zijn de meeste ongevallen die een hersenschudding hadden veroorzaakt, opgetreden tijdens het burgerlijke leven, meestal tijdens het sporten.

Het risico op optreden van de ziekte van Parkinson was 56% hoger na een lichte en vaak eenmalige hersenschudding en was 86% hoger na een licht tot matig ernstig craniaal trauma. De absolute cijfers zijn evenwel zeer laag, wat dus toch geruststellend is. De frequentie van ziekte van Parkinson bedroeg 0,47% in de groep die een hersenschudding had opgelopen, en 0,75% na een matig ernstig tot ernstig craniaal trauma. Waarom dat zo is, weten we nog niet.

Mogelijke verklaringen zijn een chronische ontsteking van het hersenweefsel na herhaalde traumata, wat structurele afwijkingen van de hersenen kan veroorzaken, en een genetische aanleg. De studie levert vooral informatie op die nuttig is voor de dagelijkse medische praktijk: belang van preventie bij contactsporten, de sporters en hun omgeving informeren over de risico's en een lange follow-up na een trauma of een hersenschudding. Dr. Omalu formuleert het als volgt: "Het spel moet veranderen, niet de regels". We zouden daaraan kunnen toevoegen: "Ook de perceptie van de artsen wat de risico's betreft, moet veranderen."

Ref.: Gardner R. C. et al. Course C127, AAN 2018, Los Angeles, 24/04/2018.

Volgens een studie kan zelfs één enkele, lichte hersenschudding het risico op optreden van de ziekte van Parkinson verhogen. In de wetenschappelijke literatuur is veel te vinden over het verband tussen multipele, matig ernstige tot ernstige craniale traumata en de ziekte van Parkinson, maar niet veel over de gevolgen van enkele lichte hersenschuddingen of zelfs maar één lichte hersenschudding. De Amerikaanse vorsers hebben hun onderzoek uitgevoerd bij 320.000 Amerikaanse oud-strijders, van wie bijna de helft een hersenschudding had opgelopen. Hoewel het ging om een groep die een hoog risico op traumata loopt, zijn de meeste ongevallen die een hersenschudding hadden veroorzaakt, opgetreden tijdens het burgerlijke leven, meestal tijdens het sporten. Het risico op optreden van de ziekte van Parkinson was 56% hoger na een lichte en vaak eenmalige hersenschudding en was 86% hoger na een licht tot matig ernstig craniaal trauma. De absolute cijfers zijn evenwel zeer laag, wat dus toch geruststellend is. De frequentie van ziekte van Parkinson bedroeg 0,47% in de groep die een hersenschudding had opgelopen, en 0,75% na een matig ernstig tot ernstig craniaal trauma. Waarom dat zo is, weten we nog niet. Mogelijke verklaringen zijn een chronische ontsteking van het hersenweefsel na herhaalde traumata, wat structurele afwijkingen van de hersenen kan veroorzaken, en een genetische aanleg. De studie levert vooral informatie op die nuttig is voor de dagelijkse medische praktijk: belang van preventie bij contactsporten, de sporters en hun omgeving informeren over de risico's en een lange follow-up na een trauma of een hersenschudding. Dr. Omalu formuleert het als volgt: "Het spel moet veranderen, niet de regels". We zouden daaraan kunnen toevoegen: "Ook de perceptie van de artsen wat de risico's betreft, moet veranderen."Ref.: Gardner R. C. et al. Course C127, AAN 2018, Los Angeles, 24/04/2018.