Psychologische insulineresistentie: een moeilijk te behandelen realiteit

Psychologische insulineresistentie is complex. Behandeling met insuline is een doeltreffende behandeling bij diabetes, maar een aantal patiënten en ook artsen is bang om insuline te gebruiken. Psychologische insulineresistentie werd voor het eerst beschreven in 1994.We weten nu dat ongeveer 40% van de patiënten die een behandeling met insuline nodig hebben, de behandeling categoriek weigert. Het percentage patiënten met een matige psychologische insulineresistentie bedraagt zelfs 61%.De patiënten zijn echter niet goed op de hoogte van de risico's en de gunstige effecten van insulinetherapie. En daar nijpt het schoentje. Zo denken ze bijvoorbeeld dat insuline enkel nuttig is bij patiënten die het zwaarst zijn aangetast. Ze zijn er blijkbaar ook van overtuigd dat insulinetherapie synoniem is met een verergering van hun diabetes en dat gunstige effecten van insuline niet opwegen tegen de risico's ervan.Om die angst te overwinnen, kan een multidisciplinaire aanpak vereist zijn. De endocrinoloog moet dan echter wel weten dat een dergelijke interventie in zijn ziekenhuis of in de buurt van zijn praktijk mogelijk is. En de specialist in psychotherapie moet dan wel weten dat dergelijke gevallen bestaan.Allen NA et al. Treating psychological insulin resistance in type 2 diabetes. J Clin Transl Endocrinol. 2017;7:1-6. http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S221462371630031X.