Opsporing van hiv bij adolescente MSM: spreken is goud

Bijna 85% van de seropositieve Amerikaanse biseksuele of homoseksuele volwassen mannen weet dat ze hiv-geïnfecteerd zijn. Bij seropositieve adolescente MSM is dat nauwelijks 50%. Als men de 90-90-90-doelstellingen van UNAIDS wil realiseren, zou dat weleens stokken in de wielen kunnen steken. En dat komt door het zeer lage aantal screeningstests dat wordt uitgevoerd bij die adolescenten, zoals recentelijk werd aangetoond in een studie die werd gepubliceerd in het tijdschrift Pediatrics.

...

De auteurs zijn uitgegaan van de gegevens verkregen bij 700 adolescenten van 13 tot 18 jaar die hadden deelgenomen aan het Smart Sex Quest-project, een project dat het effect van verspreiding van preventieve boodschappen via het internet op de preventie en de opsporing van seksueel overdraagbare aandoeningen en hiv-infectie evalueert. Slechts 24% zei dat ze al een hiv-screeningtest hadden laten uitvoeren. 11,6% zei dat ze al meerdere keren waren gescreend. Bij verdere analyse van hun seksuele praktijken is gebleken dat die adolescenten wel degelijk een risico op besmetting lopen: bijna 45% had anale seks zonder systematisch een condoom te gebruiken. Een tweede interessant punt van de studie betreft de kwaliteit en de inhoud van de relatie van adolescenten met de medische wereld. Dat biedt mogelijkheden om de screening en de follow-up van die jongeren die een hiv-infectie kunnen oplopen, te verbeteren. 79% verklaarde dat ze regelmatig een arts raadpleegden, maar slechts 21% sprak open over seksualiteit en hun relaties met mannen. 19% zei dat ze het over hiv-screening hadden gehad en 30% verklaarde dat vragen werden gesteld over hun seksuele geaardheid. Het zou dus interessant zijn de dialoog tussen de arts (huisarts of kinderarts) en jonge patiënten te verbeteren, onderwerpen zoals seksuele geaardheid en praktijken aan te snijden in afwezigheid van de ouders en ze uit te leggen welke risico's ze lopen, hoe ze die kunnen vermijden en hoe belangrijk screening is. We beschikken nu immers over eenvoudige, effectieve behandelingen tegen het hiv, waardoor ook besmetting van de partners kan worden voorkomen. In een tijd van #Metoo en van hypocriete en overdreven preutsheid zonder dan nog te spreken van het risico om te worden beschouwd als een 'seksueel roofdier', stellen artsen zich zeer terughoudend op. Nochtans is het zeker de moeite waard. Onvoldoende screening van een jonge, seksueel zeer actieve populatie zal het ontegensprekelijk erg moeilijk maken om de huidige doelstellingen inzake uitroeiing van het hiv te realiseren.Ref.: Mustanski D. et al. Pediatrics, online gepubliceerd in februari 2020.