...

Genotypische tests (merendeels sequencing van het virale RNA) hebben tot doel resistentiemutaties te ontdekken in genen die coderen voor het reverse transcriptase, het protease of het integrase, de belangrijkste targets voor de antiretrovirale middelen die worden gebruikt bij de behandeling van hiv-geïnfecteerde patiënten. Informatie over de resistentie is belangrijk om te weten met welke behandeling je moet starten zodra de diagnose is gesteld, en hoe je de behandeling moet aanpassen in geval van een virologische mislukking. De studie die op de CROI werd gepresenteerd, heeft de prevalentie en de evolutie van resistentie tegen antiretrovirale middelen geëvalueerd tijdens de periode 2013-2016. In de 23 staten die aan de studie hebben deelgenomen, werd in die periode een diagnose van hiv-infectie gesteld bij 113.121 patiënten. Van slechts 32% van de patiënten is een valabele sequencing beschikbaar. Een slecht punt, dat moet beter kunnen. Normaal wordt immers aanbevolen om bij elke nieuwe patiënt een genotypische test aan te vragen. Een eerste vaststelling: een stijging van de frequentie van sequencing van het integrasegen (van 3,7% naar 23%), wat samenvalt met een sterke stijging van het aantal voorschriften voor integraseremmers tijdens die observatieperiode. In die drie jaar is de prevalentie van resistentie tegen integraseremmers effectief gestegen, maar de prevalentie was nog altijd laag: 0,8%. Het zal zeer interessant zijn de situatie opnieuw te evalueren zodra het gebruik van integraseremmers gestabiliseerd is. Tweede vaststelling: een stijging van de prevalentie van resistentie tegen NNRTI's: 12%, hoger dan de resistentie tegen andere klassen. Geen reden tot ongerustheid, maar toch te volgen. Derde vaststelling en knipperlicht: er worden minder genotypische tests voor detectie van mutaties van het proteasegen en het reverse-transcriptasegen uitgevoerd, terwijl er meer tests worden uitgevoerd die enkel mutaties in het integrasegen opsporen. Daardoor hebben we een minder goede kijk op de evolutie van mutaties die resistentie bewerkstelligen tegen NRTI's, de essentiële basis van alle effectieve combinatietherapieën. Al met al is de situatie stabiel, maar waakzaamheid is geboden en ook de surveillance kan beter.Ref.: McClung R.P. et al. Session P-I 1, Abstract 526, CROI 2019, Seattle